شماری از آهنگران در تخار می‌گویند که به دلیل استفاده مردم از اجناس خارجی و قیمت بودن مواد خام این صنعت، بازار فروش محصولات آنها با مشکلات جدی مواجه شده است.
غلام ربانی؛ باشنده اصلی ولسوالی ورسج تخار است. او که ۷۰ سال از عمر خویش را صرف پیشبرد این صنعت قدیمی کرده، می‌گوید: «من این کسب را از پدرم آموختم.»
این مرد کهنسال که حالا قامت خود را در این صنعت خم کرده است، می‌افزاید: «در یک ونیم سال گذشته مواد خام این صنعت چند برابر قیمت شده و همین باعث شده است که بازار کار ما با رکود اقتصادی مواجه شود.»
غلام ربانی خاطرنشان کرد: «کار و بار ما سال گذشته خوب بود؛ اما امسال کار نیست ما وسیله می‌سازیم، اما مشتری ندارد در ضمن اجناس و مواد خام این صنعت خیلی قیمت شده ما توان خرید آن را نداریم و از حکومت می‌خواهیم، اجناس خارجی را در بازار کنترل کنند تا کسب و کار ما رونق پیدا کند.»
فیصل یکی دیگر از آهنگران شهر تالقان مرکز ولایت تخار است. او وارد شدن اجناس خارجی را به بازار این ولایت دلیل اصلی کمرنگ شدن بازار این صنعت عنوان کرده و می‌گوید در گذشته‌ها این شغل برای آنان درآمد خوبی داشته، اما اکنون به مشکل می‌توانند مصارف و کرایه دکان را به دست آورند.
فیصل در این باره گفت: «من ۱۲ سال است که در شغل آهنگری کار می‌کنم و این کسب را از پدرم آموختم. در گذشته بازار ما رونق داشت، اما حالا به دلیل ورود اجناس خارجی به بازار پیشه ما در حالت سقوط قرار گرفته است.»
باشندگان تخار می‌گویند؛ با آن‌که صنعت آهنگری یک کسب ارزشمند است، اما عدم توجه حکومت باعث شده که شغل آنان با رکود مواجه شود.
راز محمد، باشنده تخار در این باره گفت: «تقریبا ۱۰ سال می‌شود که در کسب آهنگری کار می‌کنم و این کسب پدری من است. در چند سال اخیر این کسب رو به کاهش است. من از حکومت (طالبان) می‌خواهم این صنعت قدیمی را حمایت کنند.»
در گذشته صنعت آهنگری در شهر تالقان مرکز ولایت تخار و ولسوالی خان‌آباد در ولایت کندز رونق زیادی داشت. اما حالا تنها چند دکان آهنگری در تخار باقی مانده است که صاحبان آنها به سختی روزگار می‌گذارنند.
