این نامه درباره حقوق زنان در افغانستان خطاب به دبیرکل سازمان ملل متحد قبل از نشست ۱ تا ۲ می که قرار است با حضور نمایندگان ویژه درباره افغانستان در دوحه برگزار شود، نوشته و ارسال شده است.
در این نامه آمده است:
افغانستان بر سر دو راهی قرار دارد و اقداماتی که شما به عنوان دبیرکل سازمان ملل متحد انجام میدهید، نقش مهمی در شکل دادن نه تنها آینده نزدیک کشور، بلکه زندگی نسلهای زنان و دختران افغانستان ایفا خواهد کرد. ما به عنوان مدافعان برابری جنسیتی و سازمانهایی که در افغانستان یا با زنان و دختران افغانستان کار میکنند، از شما میخواهیم که فوراً و بدون ابهام از حقوق بشر آنها دفاع کنید و اطمینان حاصل کنید که مشارکت کامل، برابر و معنادار آنها در گامهای بعدی جامعه بینالمللی در کشور.
ما از شما میخواهیم اطمینان حاصل کنید که زنان مختلف افغانستان – از جمله رهبران زن، مدافعان حقوق بشر، سازندگان صلح و نمایندگان جامعه مدنی – در نشست نمایندگان ویژه در مورد افغانستان که قرار است در ۱ تا ۲ می در دوحه قطر برگزار شود، بر سر میز باشند. زنان افغانستان به روشنی گفتهاند – عدم اطمینان از مشارکت معنادار آنها هرگونه بحث، نتیجه یا تصمیمی را که بدون آنها گرفته شود نامشروع میکند.
از آگوست ۲۰۲۱، زنان و دختران افغانستان با نقض بیسابقه و سیستماتیک حقوق خود مواجه شدهاند. شکل افراطی تبعیض جنسیتی طالبان علیه زنان افغانستان به عنوان جنایت علیه بشریت آزار و اذیت جنسیتی شناخته شده است و توسط شما و کارشناسان بین المللی به عنوان « آپارتاید جنسیتی » محکوم شده است. در این زمینه، آخرین بیانیه توسط امینه محمد، معاون دبیر کل سازمان ملل متحد، این که نشست آتی فرستادگان ویژه در مورد افغانستان فرصتی را برای بازیگران بین المللی فراهم میکند تا «آن گام های کوچک را بیابند تا ما را در مسیر به رسمیت شناختن» طالبان قرار دهند، با هشدار مواجه شد. زنان مدافع حقوق بشر افغانستان به وضوح گفتهاند که تا زمانی که طالبان به قوانین بین المللی احترام نگذارند و با عواقب آن مواجه نشوند، هیچ گونه رسمی به رسمیت شناختن یا یک کرسی در سازمان ملل برای طالبان وجود نخواهد داشت و هیچ تعامل بی قید و شرطی وجود ندارد. برای نقض حقوق بشر اگر زنان افغانستان در این برهه حساس در پروسههای تصمیمگیری کلیدی نمایندگی و حمایت سیاسی نداشته باشند، در آینده کشورشان حرفی نخواهند داشت و طرد آنها راه را برای درگیریها و خشونتهای آینده هموار میکند.
افغانستان آزمونی حیاتی برای برنامه زنان، صلح و امنیت (WPS) است – بیش از ۲۰ سال از وعدهها، تعهدات و قطعنامههای شورای امنیت که متعهد شده است که حقوق زنان را در درگیریها و بحرانها متمرکز کند و زنان را کامل، برابر و معنادار تضمین کند. مشارکت و رهبری در تمام جنبه های صلح و امنیت. حق مشارکت برابر نه تنها ریشه محکمی در اصول برابری و عدم تبعیض مندرج در منشور ملل متحد و حقوق بینالملل حقوق بشر دارد، بلکه یک خواسته اساسی جامعه مدنی زنان و قطعنامه ۱۳۲۵ (۲۰۰۰) است.
مشارکت معنادار – یعنی مشارکت برابر، مستقیم، اساسی و تأثیرگذار زنان متنوع در هر تصمیمگیری در مورد آیندهشان – چیزی است که زنان افغان اکنون خواستار و سزاوار آن هستند.
دبیرکل گوترش: شما گفتید که «نابرابری زنان باید شرمنده همه ما باشد» و «هر کاری که در توان دارید انجام خواهید داد تا مطمئن شوید که زنان در همه تصمیمگیریها در سازمان ملل، از جمله در فرآیندهای صلح، نمایندگی خواهند داشت.»
افغانستان فرصتی است برای سازمان ملل که واقعاً الگو باشد
بنابراین ما از شما میخواهیم که از نفوذ خود استفاده کنید تا اصرار کنید که رهبران زن افغانستان، مدافعان حقوق بشر و سایر جامعه مدنی، از جمله گروههای قومی و مذهبی، LGBTQI+ و سایر گروههای به حاشیه رانده شده، بتوانند به طور کامل و معنادار در تمام جلسات برای بحث در مورد آینده شرکت کنند. از افغانستان میزبان، حمایت یا با حضور سازمان ملل متحد و اینکه نظرات آنها در نتایج این گفتگوها منعکس شده است. حقوق زنان باید در تمام تعاملات سازمان ملل متحد، بیانیههای عمومی و ارزیابیها باشد و راهبردهای مقابله با بحران در افغانستان.
علاوه بر این، ما از سازمان ملل متحد و همه بازیگران بین المللی میخواهیم که به درخواست ادامه دهند تا همه محدودیتهایی که حقوق زنان افغان را نقض میکند، فورا و بدون قید و شرط لغو شود. ناکامی جامعه بین المللی در اجرای تعهدات بین المللی خود برای حمایت از حقوق بشر و برابری جنسیتی، نه تنها پیامدهای مستقیم و ویرانگر برای زنان افغانستان خواهد داشت، بلکه سابقه خطرناکی را برای نحوه پرداختن به حقوق زنان در سایر درگیریها و بحرانها در سراسر جهان ایجاد خواهد کرد.
در طول ۱۸ سال گذشته، زنان افغانستان که به شورای امنیت اطلاعرسانی کردهاند – از اولین بار که توضیح میدهد که چگونه استفاده از حقوق میتواند «یک انتخاب مرگ یا زندگی» باشد، تا جدیدترین آنها که خواستار حضور زنان افغانستان در جلو و مرکز هستند. هر تصمیمی در مورد آینده آنها – واضح است که بدون آنها چیزی در مورد آنها وجود ندارد.
حقوق زنان افغانستان قابل مذاکره نیست – هیچ زنی قابل مذاکره نیست. زنان افغانستان که هر روز شجاعانه و خستگی ناپذیر برای حقوق خود مبارزه می کنند، اکنون به حمایت شما نیاز دارند.
این نامه به نماینده گی از سازمان عفو بین الملل، مرکز جهانی عدالت (GJC)، شبکه جهانی زنان صلح ساز (GNWP)، دیده بان حقوق بشر (HRW)، ابتکار زنان نوبل (NWI)، بین المللی آشکار، بینالمللی پناهندگان، زنان فعال بین المللی، زنان برای زنان بین المللی، لیگ بینالمللی زنان برای صلح و آزادی، کمیسیون زنان پناهنده به ملل متحد فرستاده شده است.