پس از سقوط جمهوریت و آمدن طالبان، زنان و دختران از همه فعالیت‌های اجتماعی منع شدند و اکنون به دنبال فُرصتی هستند تا از فشارهای روانی و تنگ‌دستی اقتصادی رهایی یابند.
به تازگی شماری از دانش‌جویان دختر با امکانات ناچیز، کارگاه خیاطی را ایجاد کرده‌اند و برای بانوان دیگر مهارت‌های خیاطی را آموزش می‌دهند.
آنها می‌گویند که به‌خاطر کم کردن فشارهای روانی، محرومیت از آموزش و کار و رفع نیازهای اقتصادی خانواده‌های شان کسب و کار تازه را آغاز کرده‌اند.
این دختران دانشجو هدف از این کار شان را دوری از بی‌کاری، تغییر فضای زندگی و پیدا کردن یک لقمه نان برای خانواده‌های شان می‌دانند.
آنها که در مکانی کوچک دور هم جمع شده‌اند، فن خیاطی را می‌آموزند.
منیره، یکی از این دخترانی است که زمینه‌ی کار را برای بیش‌تر از ۵۰ خانم دیگر در این مکان آماده ساخته‌است.
او می‌گوید، پس از آن که زنان و دختران به‌گونه‌ی کامل از آموزش و کار محروم شدند، تصمیم گرفته‌است که مرکز آموزش رایگان خیاطی را برای زنان و دختران دیگر ایجاد کند.
به گفته‌ی وی، زنان و دخترانی که به این مرکز آموزشی می‌آیند، به مدت دو ماه آموزش خیاطی را فرا می‌گیرند و پس از پایان آموزش می‌توانند در همین مکان کار کنند.
ناهیده که همراه با دخترش نگار برای آموزش و کار به این کارگاه آموزشی آمده، می‌گوید که پس از تحولات سیاسی در کشور، برای ادامه‌ی زندگی به پایتخت آمده‌اند.
ناهیده می‌گوید که دخترش صنف دهم مکتب بود که دروازه‌ی مکتب‌ها به روی دختران بسته شد و اکنون تصمیم گرفته‌است که او را با خودش به اینجا بیاورد.
گل‌بخت، تنها نان‌آور خانواده‌ی شش نفری است. او می‌گوید: «در شرایط فعلی، دیگر راهی برای کار کردنم وجود ندارد. دوست دارم خیاطی را به خوبی یاد بگیرم و کارگاه کوچکی بسازم.»
او گفت: «از اینکه در بی‌کاری و پریشانی به‌سر ببریم، بهتر است بیاییم اینجا و خیاطی بیاموزیم و هم یک کمک اقتصادی برای خود و خانواده‌ی خود انجام بدهیم.»
دخترانی که در این کارگاه اشتراک کرده‌اند، دلیل حضورشان در این کارگاه را بی‌کاری و مشکلات اقتصادی می‌دانند.
تمنا احمدی که دانش‌جوی رشته‌ی کمپیوتر ساینس در یکی از دانشگاه‌های خصوصی در کابل بوده‌است، می‌گوید که مدت بسیاری را در خانه بی‌کار بود و جز اشتراک در این کارگاه، چاره‌ی دیگری نداشته‌است.
بیش‌تر از دو ماه از بسته کردن دروازه‌های دانشگاه و مؤسسه‌های تحصیلی از سوی طالبان به روی دختران و زنان می‌گذرد. هر چند این تصمیم طالبان با واکنش‌های تند جهانی روبه‌رو شده‌است؛ اما طالبان تاکنون هیچ تغییری در این تصمیم خود نیاورده‌اند.
