موضوع انتقال مرکز ولایت بغلان از شهر پل‌خمری به ولسوالی بغلان، چندین سال می‌شود که مطرح است.
حالا بار دیگر باشندگان ولسوالی بغلان مرکزی با فرستادن درخواستی به وزارت اقوام و قبایل و وزارت داخله‌ی طالبان از آنان خواسته‌اند که این انتقال را عملی کنند.
پس از نزدیک به چهار ماه از این درخواست، این وزارت‌ها در نامه‌ای ۱۰ تن را به‌حیث هیأت برای بررسی ساحه تعیین کرده‌اند.
پیشنهاد تعیین هیأت ابتدا در رسانه‌های اجتماعی مطرح و دست به‌دست شد و حالا این موضوع، نگرانی باشندگان شهر پل‌خمری را برانگیخته‌است.
شماری از مردم پل‌خمری به خبرنگار تلویزیون آمو می‌گویند که موضوع انتقال ولایت به ولسوالی بغلان مرکزی، از روی تعصب و قوم پرستی است و اگر این کار عملی شود، میلیاردها افغانی به باشندگان پل‌خمری زیان وارد می‌شود.
حاجی گلاب‌الدین، یکی از باشندگان شهر پل‌خمری که همراه با چند تن دیگر برای ساخت چند بازار بازرگانی، چندین میلیون افغانی را در پل‌خمری سرمایه گذاری کرده‌است، می‌گوید: «نمی‌دانم این چگونه کشوری است؟ هرکس صاحب قدرت شد، مکتب، مدرسه، مسجد، چاه و همه امکانات زندگی را به ولسوالی و قریه‌ی خود تخصیص می‌دهد. حالا طالبان می‌خواهند ولایت را به بغلان مرکزی کنار خانه‌ی خود ببرند، اینکه مردم متضرر می‌شوند، کسی پروای آن را ندارد.”
جمعه گل که با سال‌ها زحمت و خواری خانه‌ای را به ارزش یک میلیون افغانی در شهر پُل‌خمری خریده‌است، می‌گوید: «وقتی ولایت به بغلان برود، ناچار همه به آنجا کوچ کنند. این خانه را آن وقت کسی به پنچ صد هزار نمی‌خرد و در آن ولسوالی هم با این پول خانه پیدا نخواهد شد.»
هم‌چنان شمارِ دیگری از باشندگان پل‌خمری می‌گویند که با آنکه ولسوالی بغلان مرکزی ساحه‌ی وسیعی برای مرکزیت این ولایت دارد؛ اما ساخت آن سال‌ها طول خواهد کشید.
سمیع‌الله که خود باشنده‌ی ولسوالی بغلان مرکزی است، حالا در شهر پل‌خمری سکونت دارد. وی می‌گوید: «این همه تأسیسات و ساختمان‌هایی که در طول ۲۰ سال در پل‌خمری ساخته شده‌است، در یک‌روز در بغلان ساخته نمی‌شود. چندین سال طول خواهد کشید تا این جمعیت عظیم در آن جا مکانی برای بودوباش درست کنند.»
از سویی هم، شمارِ دیگری از مردم می‌گویند، اگر مردم بغلان مرکزی ادعا می‌کنند که ۳۰ سال پیش مرکز ولایت بغلان در این ولسوالی بود و دوباره به آنجا برده شود، کابل نیز باید به قندهار و سپس به بلخ برده شود.
احمد باشده‌ی دیگر شهر پل‌خمری می‌گوید: «موضوع انتقال ولایت به بغلان مرکزی، ادعایی است که از سوی متعصبین دامن زده می‌شود. انتقال ولایت چیزی ساده‌ای نیست که با یک موتر باربری انجام شود.»
شماری هم موضوع انتقال ولایت را در شبکه‌های اجتماعی به پرسش بله و نخیر مانده‌اند که نتایج نشان می‌دهد که مخالفان آن بیش‌تر از موافقان آن است.
چرا باشندگان بغلان مرکزی اصرار به انتقال مرکز این ولایت از پل‌خمری به آن ولسوالی دارند؟
در زمان حکومت محمد ظاهرشاه که افغانستان به ۷ ولایت تقسیم شده بود، یکی از ولایت‌های آن ولایت قطغن به مرکزیت ولسوالی بغلان مرکزی بود که مشمول محدوده‌ای بدخشان، تخار، کندز و بغلان می‌شد.
سپس در میان سال‌های ۱۳۴۳ تا ۱۳۵۲ افغانستان به ۲۵ ولایت و اکنون به ۳۶ ولایت ارتقا یافته‌است.
در بین سال‌های ۱۳۶۴ تا ۱۳۶۷ بنا بر وخامت اوضاع و ناتوانایی در کنترل آن توسط حکومت وقت و محاصره‌ی مرکز ولایت در ولسوالی بغلان مرکزی از سوی مجاهدین، مرکز این ولایت به پل‌خمری که از قبل زمینه‌ی ساخت یک شهرک صنعتی با ساخت کارخانه‌ی نساجی و کارخانه‌ی سمنت غوری در آن در نظر گرفته شده بود، منتقل شد.
حالا باشندگان این ولسوالی با استناد به این روی‌کرد پیشین، خواهان انتقال دوباره‌ی مرکز این ولایت به ولسوالی بغلان مرکزی شده‌اند.
اگرچه در جریان سال‌های متمادی، به ویژه در زمان حکومت‌های حامد کرزی و اشرف غنی چندین بار عده‌ای با راه‌اندازی اعتراض‌هایی خواستار انتقال مرکز ولایت به بغلان مرکزی شده بودند که با مخالفت گسترده‌ی باشندگان پل‌خمری و ولسوالی‌های دیگر روبه‌رو شده بود؛ اما اکنون باید دید که طالبان می‌توانند مرکز ولایت را تغییر دهند یا نه؟
