نی یا مرکز حمایت از خبرنگاران در گزارش سالانه خود گفته است که خبرنگاران در سال ۲۰۲۲ با گونهی تازه یی از تهدیدات رو به رو بودهاند که در ۲۰ سال گذشته بی پیشینه بوده است.
در این گزارش گراف خشونت کاهش ۱۷ درصدی را نسبت به سال گذشته نشان میدهد اما تاکید کرده است که «گونه ناپدید شدن خبرنگاران طی ۲۰ سال گذشته مورد تازه بوده که در سال ۲۰۲۲ اتفاق افتاده است.»
این نهاد نگاشته است که ۱۳۲ مورد خشونت در برابر خبرنگاران و کارمندان رسانهای را در سال ۲۰۲۲ ثبت شده است، در حالیکه در سال ۲۰۲۱ در حدود ۱۵۹ مورد به ثبت رسیده بود.
در همین حال، برخی از خبرنگاران زن که پس از تسلط طالبان بر افغانستان برای نجات جان شان به پاکستان رفته اند می گویند ؛ از تهدیدهای طالبان از افغانستان فرار کرده اند و اکنون نهادهای مددرسان نیز با آنان همکاری نمیکنند.
لینا محمدی از زنانی است که همچون خبرنگار در رسانههای محلی ولایتهای شمال کار میکرد، اکنون در پاکستان در اوضاع بدی به سر میبرد.
او میگوید که در حکومت پیشین چندین باربه خاطر فعالیتهای رسانهیی از سوی افراد ناشناس لت و کوب شد و از حملههای مسلحانه جان سالم به در برد، در حالت بی سرنوشتی به سر میبرد.
بانو محمدی که ۲۸ ساله است میگوید که سه سال در رسانههای محلی ولایت پروان همچون گوینده و گزارشگر رادیو برین در زون شمال کار کرده است.
این بانو در ادامه گفت: «با روی کار آمدن حکومت طالبان تمام فعالیتها و کارهای رسانهیی از وی گرفته شده و حالا در پاکستان با گذشت هشت ماه تاییدی پناهنده گی از سوی کدام کشوری را دریافت نکرده و حالا وی و فامیلمش مصون نیست و از طریق صفحات مجازی و گروههای مخالف اخطاریه دریافت میکند.»
وی میگوید که تاریخ ویزایش به پایان میرسد و احتمال دارد به افغانستان برگشتانده شود.
او گفت: «در سخنرانیها و برنامههای بسیاری همیشه جنایات طالبان را محکوم میکردم و نفرتم در مقابل این گروه از قبل بیان مینمودم،ٰ من از سوی پاکستان دوباره دیپورت شوم و به دست طالبان بیافتم؟»
با وجود این گزارشگران بدون مرز افغانستان را خطرناکترین کشور برای خبرنگاران دانسته است.
گزارشگران بدون مرز، گزارشی از خشونت علیه خبرنگاران در ۲۰ سال گذشته در سراسر جهان را پخش کرده است.
گزارشگران بدون مرز در تازه ترین گزارش گفت که افغانستان پس از عراق و سوریه، خطرناکترین کشور برای خبرنگاران است.
این در حالی است که پس از تسلط طالبان به افغانستان در ۱۵ اگست ۲۰۲۱، صدها فعال جامعه مدنی از جمله خبرنگاران مجبور به ترک کشور شدند.
نهاد نی در آخرین گزارش سالانه خود گفت است که ۵۰ درصد رسانههای تصویری، ۴۸ درصد رسانههای شنیداری، تمامی مطبوعات چاپی، و ۸۰ درصد رسانههای آنلاین از فعالیت باز ماندهاند.
همچنین نهاد رسانه یی نی میگوید که در سال گذشته حدود ۵ خبرنگار ناپدید شده و ۱۳۲ مورد خشونت علیه خبرنگاران و کارمندان رسانهای در افغانستان را ثبت کرده است.این آمار نسبت به پارسال که ۱۵۹ مورد خشونت علیه خبرنگاران ثبت شده بود، کاهش ۱۷ درصدی را نشان میدهد.