انفجار و آتش سوزی در تونل سالنگ ۸۷ تن را کشت و ۹۰ تن دیگر را زخمی ساخت.
منابعی از ولایتهای کابل، پروان و بغلان در گفتوگو با آمو میگویند که در آتش سوزی که ساعتِ ششوسی شنبه شب ۲۶ قوس در گذرگاهِ سالنگ آغاز شد، ۸۷ تن کشته شدند و ۸۶ تن دیگر زخم برداشتهاند.
سه منبع از مسوولان شفاخانه های کابل، بغلان، پروان و یکی از مسوولان ولایتی طالبان در پروان به آمو تایید میکنند که ۸۷ جسد و ۸۶ زخمی از این رویداد به شفاخانه ها برده شده اند.
منابع می گویند آتش سوزی که شام گاه روز شنبه در تونل سالنگ آغاز شده بود پس از دو روز هنوز هم به گونه کامل خاموش نشده است. این آتش سوزی که پس از انفجار یک موتر نفت در این تونل آغاز شده بود، سبب آتش گرفتن موترهای نفت، زغال و موتر های مسافربری شده است.
به گفته یکی از کارمندان حفظ و مراقبتِ سالنگها این آتش سوزی تا اکنون مهار نشدهاست وی علت ادامه این آتش سوزی را آتش گرفتن موتر های زغال سنگ می داند.
یک منبع از شفاخانه ولایتی پروان به آمو میگوید که ۶۵ جسد از این رویداد به شفاخانه کویید نزده پروان برده شده است و ۲۷ زخمی نیز به شفاخانه ولایتی پروان برده شده اند.
یک مسوول محلی طالبان در پروان میگوید که ۷۰ جسد از دروازه جنوبی سالنگ به پروان انتقال داده شده است، که هویتِ ۶ زن و چهار کودک شناسایی شدهاست.
در همین حال یک پزشک از شفاخانه ولایتی بغلان میگوید که ۱۷ جسد و ۱۱ زخمی به این شفاخانه برده شده اند. به گفته این منبع، هویت قربانیان قابل شناسایی نیست.
از سوی دیگر یکی از پزشکان شفاخانه استقلال در کابل به آمو میگوید که ۳۳ زخمی از رویداد سالنگ به این شفاخانه برده شدند که وضعیت ۱۴ تن از زخمیان وخیم گزارش شده است.
خواستیم دیدگاهِ رسمی طالبان، را در باره آمار قربانیان این رویداد داشته باشیم اما حکمت الله شمیم سخنگوی والی طالبان در پروان به تماس آمو پاسخ نداد؛ طالبان شمار قربانیان آتش سوزی سالنگ را ۳۱ تن و شمار زخمیان را ۳۷ تن اعلام کرده اند.
در بیست سال پسین این دومین رویدادی بزرگی است که در این شاهراه بیشترین قربانی را از غیر نظامیان میگیرد. رویداد نخست در ۱۹ ماه دلو سال ۱۳۸۸ هجری خورشیدی رخ داد. دراین رویداد طوفان و برف کوچ در سالنگ جنوبی ۱۹۰ کشته و ۲۰۰ زخمی برجا گذاشت.
شاهراه سالنگ در زمان صدارت محمد داود خان به هزینهی ۶۳۶ میلیون دالر امریکایی، به کمک اتحاد جماهیر شوری پیشین در سال ۱۹۶۴ میلادی ساخته شد.
این شاهراه ۹ ولایت شمالی را به جنوب وصل میکند و کالاهای وارداتی از کشورهای آسیای میانه از این مسیر به کابل و ولایتهای جنوبی انتقال مییابد.