پس از دستور طالبان مبنی بر ناروا دانستن طویانه (شیربها) جمعه ۲۵ قوس امامان مساجد در خطبه‌های نماز جمعه از مردم خواستند که از گرفتن شیربها خودداری کند.
هرچند شیریها حکم شرعی و دینی ندارد، اما از گذشته‌ها به عنوان یک فرهنگ و عنعنه در افغانستان وجود داشته است.
این رسم باعث شده که بسیاری از جوانان برای تامین هزینه آن سرگردان هستند و به کارهای سخت روی آورند.
طالبان به تازگی گرفتن شیربها را ناروا دانسته و مهریه را حق شرعی دختران دانسته‌اند.
شماری از جوانان از این کار طالبان استقبال می‌کنند.
احمد جواد که ۳۳ساله است و از سه سال به این سو نامزد است، او می‌گوید که در این مدت با وجود کارهای سخت نتوانسته است پول طویانه‌اش را پیدا کند.
احمد جواد می‌گوید: «دو بار ایران رفتم، هر دو بار رد مرز شدم در افغانستان کار وجود ندارد. چهارلک افغانی پول ولور (شیربها) من است تا هنوز تنها دولک‌اش را داده‌ام و نمی‌دانم باقی مانده آن را نمی‌دانم چه کنم.»
زرمینه دختری است که چهار سال است نامزد است و به دلیل پرداخت نشدن پول طویانه عروسی او به درازا کشیده است.
او می‌گوید: «نامزدم فعلا در ترکیه است. درآمدش کم است، همان‌قدر می‌کند که به مادر پدرش پول بفرستد. نمی‌دانم چقدر دیگر طول خواهد کشید تا ما بتوانیم به خانه خودمان برویم. این فرهنگ واقعن شرم‌آور است.»
این درحالی است که مقدار شیربها در نقاط مختلف افغانستان متفاوت است. در جنوب و شمال مقدار شیربها تاحد ۱۰ الی ۱۵ لک افغانی گفته می‌شود.
جوانان برای بدست آوردن پول شیربها مجبورند تا به کارهای شاقه و راه‌های خطرناک از جمله راه قاچاق برای رفتن به کشورهای همسایه را بیازمایند.
شکریه خانمی است که عروسی او به دلیل شیربهای زیاد شش سال طول کشیده بود.
او اکنون عروسی کرده و یک طفل دارد و می‌گوید که بخاطر همین شیربها اکنون خانواده شوهرش با او برخورد خوشی ندارند.
شکریه می‌گوید: شش سال در خانه پدرم بودم شوهرم خیلی سختی‌ها را تحمل کرد کارهای سخت کرد تا شش لک افغانی ولور (شیربها) را پرداخت کند. حالا در خانه شوهرم هیچ ارزش ندارم، آنها می‌گویند ترا فروخته‌اند.
ولور، طویانه و عروسی‌های پرمصرف از جمله مواردی است که همواره انتقاد تند مردم را در پی داشته است. اما این سنت در افغانستان ترویج است و خیلی از دختران و پسران به همین سبب از ازدواج بازمانده‌اند.
