شواری پناهجویان ناروی (ان آر سی) گفته است که طالبان در ولایت بادغیس نزدیک به ۲۰ هزار بی جاشده داخلی را از یک پایگاه مهاجرین در این ولایت بیرون کرده اند و در هوای سرد زمستان بی سرپناه رها کرده اند.
در آخرین بیانیه این شورا گفته شده که شمار زیادی از بی جاشده گان اخراج شده از این پایگاه در وضعیت بدی قرار دارند برای کودکان غذا ندارند و مواد سوخت برای گرم کردن وجود ندارد.
شورای پناه جویان ناروی طالبان را مسوول وضعیت این پناهجویان می داند.
اما مسوولان محلی طالبان در بادغیس با ان که گزارش شورای پناهجویان ناروی را نادرست می دانند.
عبدالمطلب حقانی سخنگوی وزارت مهاجرین و عودت کننده گان طالبان می گوید« نهاد ها و رسانه ها خبر پخش کرده اند که در بادغیس مهاجرین از کمپ به زور بیرون کشیده شده اند. ما این خبر را رد می کنیم. آنان خودشان خواسته بودند که به مناطق شان انتقال شوند. در مشوره با نهاد های کمک رسانی ترانسپروت برای شان فراهم شده و هماهنگی شده تا برای شان کمک برسد.»
طالبان می گویند که در هماهنگی با موسسات این ولایت تلاش می کنند تا به خانواده های بی جاشده کمک رسانی کنند.
شواری پناهجویان ناروی دراین بیانیه از طالبان خواسته است که اخراج پناهجویان داخلی را از این اردوگاه ها تا زمانی متوقف کنند که جای گزین همیشه گی برای آنان پیدا شود.
شماری از بی جاشده گان داخلی در بادغیس می گویند که طالبان به آنان گفته اند که پایگاه را باید تخلیه کنند و به مناطق اصلی شان برگردند.
یکی از این بی جا شده گان که خود را حبیب معرفی می کند گفته است که از دو هفته به اینسو در گوشه ی از شهر قلعه نو، مرکز این ولایت در یک خانه نیمه کاره با زن و چهار فرزندش زندگی می کند.
حبیب درگفتوگو با آمو میگوید: «طالبان دو هفته پیش آمدن به همه ما گفتند که اینجا را بزودی ترک کنید و به مناطق اصلی خود بروید، شما هم می دانید که پول نداشته باشیم چی قسم برویم، موتر دارها که بدون کرایه نمی برند. از مجبوری این خانه را کرایه کردیم ماه یک هزار افغانی.»
حبیب الله هشدار می دهد اگر نهادهای حقوق بشری جلوی اخراج اجباری بی جاشده گان را از سوی طالبان نگیرند فاجعه انسانی رخ خواهد داد.
نورالله ۳۱ ساله، یکی دیگر از بی جاشده گان داخلی در بادغیس نیز به تلویزیوین آمو می گوید که طالبان آنان را هفته پیش از پایگاه مهاجرین بیرون کرد و آنان نیز با خانواده حبیب الله در یک خانه نیمه کاره زندگی می کنند.
نورالله میافزاید: «سه سال پیش به دلیل جنگ طالبان و دولت به مرکز شهر آمدیم، اما حالا طالبان و موسسات بدون اینکه مصارف برگشت ما را بدهند به زور ما را از کمپ کشیدند، ما که توان رفتن را ندایم از مجبوری همی قسم چند چند خانواده در یک خانه که قابل زندگی نیست پناه بردیم، چی کار کنیم دیگه.»
نورالله میگوید اگر به وضعیت زندگی آنان توجهی نشود، در زمستان پیش روی خود و کودکانش بیمار خواهند شد و یاهم جان خواهند داد.
نورالله و حبیب الله دو بی جاشده داخلی در بادغیس می گویند که در این پایگاه بیش از یک هزار بی جاشده زنده گی می کردند.
شواری عالی پناهجویان همچنان گفته است که این شورا تلاش می کند تا بتواند به خانواده های اخراج شده کمک های بیشتر را در سرمای زمستان ارایه کند.