حکاکی از جمله هنرهای با سابقه در ولایت بدخشان است که همواره طرفداران زیادی در میان مردم این ولایت داشته است.
حکاکی یا همان کنده‌کاری روی چوب، فلزات و سنگ‌ها حاصل ساعت‌ها و حتی روزها کار یک حکاک است که با ظرافت خاص صورت می‌گیرد تا توجه مردم را به خود جلب نماید.
پس از حاکمیت دوباره طالبان در افغانستان این هنر با سابقه از رونق خود باز مانده و به باد فراموشی سپرده شده است. این درحالی است که حکاکان می‌گویند که در حکومت قبل آنان درآمد خوبی داشته‌اند.
احمد فرهاد کیهان که مدت ۱۰ سال می‌شود در بدخشان مصروف هنر حکاکی است و از کمرنگ شدن بازار حکاکی در این ولایت نگران است.
او که مسوول بنیاد هنری کیهان است از علاقه مندی شاگردان به این هنر می‌گوید و ۲۵ هنرجوی دختر و پسر در این نهاد مصروف آموختن این هنر استند.
او می‌گوید: «در حکومت قبلی همکاری‌ها بیشتر بود و مردم وسایل تزیینی برای خانه‌شان می‌خریدند. اما حالا آنها توانایی خرید ندارند.»
هرچند اصل هنر حکاکی با دست است و در واقع هنرمند با تخصصی که در استفاده از ابزار دارد با کمک دستانش تابلوهای هنری می‌سازد، اما حالا با آمدن ماشین حکاکی ارزش کار این هنرمندان زیر سوال رفته است.
به گفته فرهاد کیهان از یک سو مشکلات اقتصادی و از سوی دیگر کم توجهی مسوولان محلی طالبان باعث شده است که هنرمندان با مشکلات زیادی دست در گریبان باشند.
کیهان می‌گوید: «قبل از حکومت امارت اسلامی (طالبان) حکاکان زیاد بودند، فعلا تنها نهاد هنری کیهان فعال است. مردم توانایی خرید نداشته‌اند، فعلا ما برای زنده نگهداشتن هنر حکاکی بدون کدام درآمدی فعالیت می‌کنیم.»
نثار احمدی یک تن از شاگردان بنیاد هنری کیهان است که به تازگی به این صنعت روی آورده است.
او می‌گوید: «ما از حکومت طالبان می‌خواهیم که جلوی فعالیت ما را نگیرد و بگذراند ما زندگی خود را بگذرانیم.»
هنر حکاکی روی چوب سابقه زیادی در افغانستان به ویژه در ولایت کنر دارد و در ساختمان‌ها و بناهای تاریخی که از گذشته‌گان به یادگار مانده با استفاده از آثار حکاکی روی چوب بخش‌هایی از این ساختمان‌ها تزئین شده است.
