شماری از باشندگان غور از نبود آب آشامیدنی بهداشتی در این ولایت شکایت کرده و میگویند که آنان برای فراهم کردن چند بشکه آب نوشیدنی، مجبورند فاصلهی زیادی را بپیمایند.
عبدالحکیم ۴۵ ساله، باشندهی روستای دهن تلهی شهر فیروزکوه است. او با مرکب و با پیمودن فاصلهی بسیار به روستای پوزلیج میرود تا از چشمه قلعهی ضحاک، آب آشامیدنی خانوادهی خود را تأمین کند.
عبدالحکیم در گفتوگو با تلویزیون آمو میگوید که نبود آب در روستای شان او را مجبور کرده تا همه روزه بالاتر از ۱۶ بشکه آب را به خانهاش منتقل کند.
عبدالحکیم اضافه میکند که نه تنها اوِ؛ بلکه همه مردم روستای شان با این چالش روبهرو هستند.
او گفت: «ما هر روز چندین کیلومتر را میآییم تا آب ببریم. از دولت و نهادها میخواهیم که برای ما آب را فراهم کنند؛ زیرا ما صد در صد به آب ضرورت داریم.»
میرویس کودک ۱۴ سالهای است که با خواهرش از روستای دهن تله برای انتقال آب نوشیدنی به چشمه ضحاک آمدهاست. او میگوید که نبود آب و بیتوجهی مسؤولان بر روستای شان سبب شدهاست تا روزِ دو بار برای بردن آب به اینجا بیاید.
او در صحبت با خبرنگار تلویزیون آمو میگوید: «از نبود آب خیلی به عذاب هستیم. من صبح و شام از همین چشمه آب میبرم. در زمستان که هوا سرد و برف میشود، با مشکلات آب را میبریم.»
از سویی هم، شمارِ دیگری از باشندگان تپهی عیدگاه شهر فیروزکوه نیز از نبود آب آشامیدنی بهداشتی و بیتوجهی مسؤولان حکومتهای گذشته شکایت میکنند و میگویند که در جریان ۱۰ سال گذشته، هیچ کار عملی برای رفع مشکلات آب در این ولایت انجام نشدهاست.
غلام حیدر، یکی از باشندگان روستای تپهی عیدگاه در صحبت با تلویزیون آمو میگوید که آب در این روستا به نوبت است و آنان پس از ده روز از آبِ کمی که توسط یک شرکت خصوصی از بند پایین نلکشی شدهاست، استفاده میکنند.
غلام حیدری میافزاید: «۱۰ روز یکبار آب میآید؛ اما بسیار ضعیف است و مردم بسیار مشکل دارند.»
باشندگان غور از ادارهی طالبان و مؤسسات ملی و بینالمللی میخواهند که پروژههای بیشتر آبرسانی را تطبیق کنند تا مشکل نبود آب آشامیدنی در این ولایت رفع شود.
با این حال، مسؤولان محلی طالبان میگویند که آنان تلاش میورزند تا بتوانند در هماهنگی با مؤسسات در این ولایت، به این مشکل مردم رسیدگی کنند.
ذبیحالله غوثیزاده، مسؤول مطبوعاتی ادارهی انکشاف دهات طالبان در ولایت غور میگوید که در هشت ماه گذشته، بیش از پنج پروژهی آبرسانی را در شماری از ولسوالیهای این ولایت تطبیق کردهاند و در تلاش تطبیق پروژههای بیشتری در این ولایت هستند.
غوثیزاده میافزاید: «ما در همکاری با مؤسسات همکار تلاش داریم تا بتوانیم در مناطقی که مردم نیاز جدی به آب خوردن دارند، پروژههای بیشتری را تطبیق کنیم تا مشکل مردم برطرف شود.»
پس از حاکمیت دوبارهی طالبان بر افغانستان، بیشترین پروژههای توسعهای در کشور، به ویژه در ولایت غور متوقف و دسترسی مردم به خدمات توسعهای کمتر شدهاست.