کرن دیگر، کاردار سفارت امریکا برای افغانستان از بازداشت‌های خودسرانه در افغانستان سخن می‌زند و در یادداشتی در صفحه تویترش خواستار رهایی ظریفه یعقوبی و همکارانش شده است.
او نگاشته است: «زنانی که درباره حقوق خود صحبت می‌کنند افغانستان را تهدید نمی‌کنند، اما بازداشت‌های خودسرانه ثبات را تضعیف می‌کند و این قطعا صلح آمیز نیست. من با دیگران به فراخوان برای آزادی ظریفه یعقوبی و همکارانش می‌پیوندم.»
یک مقام طالبان در تماس با خبرنگار آمو گفت که ظریفه یعقوبی یک روز پس از بازداشت آزاد شده است.
اما فوزیه کوفی عضو پیشین مجلس نمایندگان که ظریفه یعقوبی عضویت حزب او را دارد، خبر رهایی خانم یعقوبی را رد می کند.
خانم کوفی به آمو گفت که او با اعضای خانواده‌ی ظریفه یعقوبی در تماس است و خانم یعقوبی تاکنون آزاد نشده است.
این جنبش گفته است طالبان پس از آنکه به روز دوازدهم ماه عقرب سال ۱۴۰۱ هجری خورشیدی پنج زن معترض را در کابل بازداشت کردند، دو روز پس از آن، به روز شنبه، چهاردهم عقرب، دو تن از آنان، نسرین سادات و زینب رحیمی را از بند رها کردند.
در همین حال یک عضو جنبش زنان معترض به آمو تایید کرد که زینب رحیمی و نسرین سادات که همراه با ظریفه یعقوبی زندانی شده بودند، دو روز پس از بازداشت از بند طالبان رها شده اند؛ اما از سرنوشت ظریفه یعقوبی خبری نیست.
این عضو جنبش زنان معترض به آمو گفت: «از وضعیت و سرنوشت ظریفه یعقوبی، فرحت پوپلزی و حمیرا هیچ خبری نداریم.»
ظریفه یعقوبی و چهار همکارش در ۱۲ عقرب، هنگامی که می‌خواستند زیر نام یک حرکت اعتراضی جدید اعلام موجودیت کنند، از سوی طالبان بازداشت شدند.
پیش از این ریچارد بنت، گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل برای افغانستان نیز گفته بود که ظریفه یعقوبی و چهار همکارش «خودسرانه» بازداشت شده‌اند و باید هر چه زودتر آزاد شوند. ذبیح الله مجاهد سخنگوی طالبان نیز درباره بازداشت زنان معترض گفته بود که «این زنان از بیرون دستور می‌گیرند تا اوضاع افغانستان را ناآرام جلوه دهند.»
پس از بازگشت طالبان به قدرت، زنان معترض با برآمدن به خیابان‌های کابل اعتراض‌شان را دربرابر حاکمیت طالبان اعلام کرده و خواهان برابری، حق کار و آموزش و نیز خواهان حضور زنان در حکومت‌داری شدند. اما این اعتراض‌ها بارها از سوی طالبان با خشونت سرکوب شده اند.
