امروز درحالی روز جهانی غذا را سپری می‌کنیم که براساس جدیدترین گزارش شاخص جهانی گرسنگی که از سوی دو سازمان غیرانتفاعی اروپایی تهیه می‌شود؛ افغانستان از میان ۱۲۱ کشور جهان در رده ۱۰۹ جهان از نظر گرسنگی قرار گرفته است و از عدد صد تنها ۲۹.۹ نمره کسب کرده است.
افغانستان در مقایسه با رده بندی سال پسین در شاخص جهانی گرسنگی شش پله سقوط کرده است.
براساس جدیدترین گزارش شاخص جهانی گرسنگی ۲۹.۸ درصد مردم افغانستان دچار سوء تغذی و ۵.۸ درصد کودکان قبل از سن پنج سالگی جان خود را از دست می‌دهند و ۳۸.۲ درصد کودکان زیر سن پنج سال از کوتاه قدی رنج می‌برند.
اما گرسنگی تنها مشکل این روزهای افغانستان نیست. این کشور همچنین دچار خشکسالی، بی‌ثباتی سیاسی و اقتصادی، فقر شدید و اثرات افزایش جهانی قیمت مواد غذایی و نفتی ناشی از جنگ در اوکراین است.
در همین حال به تازگی دفتر هماهنگ‌کننده امور بشردوستانه سازمان ملل متحد (اوچا) از افزایش فقر در افغانستان هشدار داده است. اوچا در توییتی گفته است: «۹۰ درصد مردم افغانستان در حال حاضر غذای کافی ندارند و نیمی از مردم افغانستان به کمک‌های بشردوستانه نیاز دارند.»
چندی پیش نیز شماری از سازمان‌های کمک‌رسان بین‌المللی با هشدار از فرارسیدن زمستان سخت، درخواست کمک مالی بیشتری به مردم افغانستان کردند.
گرسنگی؛ رنجی که هر روز بیشتر به چشم می‌آید
درحالی که یک‌سال از بازگشت طالبان به قدرت می‌گذرد، قیمت مواد اولیه در کشور افزایش یافته است. کمیته بین‌المللی صلیب سرخ می‌گوید که تحولات سیاسی در یک‌سال گذشته باعث شده است که ده‌ها هزار تن در افغانستان شغل خود را از دست بدهند و برای گذراندن زندگی با مشکلات زیادی مواجه هستند.
باشندگان کابل با اشاره به افزایش نرخ مواد خوراکی طالبان را به بی‌توجهی در خصوص کنترل نرخ مواد اولیه متهم می‌کنند.
آقا گل رحیمی در کابل زندگی می‌کند. او هر روز صبح با کراچی بولانی پزی در گوشه یکی از خیابان‌های پایتخت می‌ایستد و تا شب تلاش می‌کند که هزینه زندگی خود را تامین کند.
او با اشاره به افزایش نرخ مواد اولیه در کابل می‌گوید: «من روزانه ۱۰۰یا ۱۵۰ افغانی به دست می آورم و توان خرید مواد اولیه با قیمت‌های امروز را ندارم.»
مردم در افغانستان درحالی با فقر و گرسنگی دست در گریبان هستند که زمستان نزدیک است و بسیاری از آنها هنوز برای روزهای سرد زمستان فکری نکرده‌اند.
احمد حامد احمدی یکی دیگر از ساکنان شهر کابل است، او در دوران جمهوریت کارمند یکی از ادارات دولتی بود و حالا بیکار است. او می‌گوید: «با آمدن طالبان نرخ‌نامه از بین رفته و دکان‌دارن هر قیمتی که دلشان خواست مواد خوراکی را به فروش می‌رسانند.»
در همین حال شماری از دکان‌داران در شهر کابل افزایش قیمت مواد اولیه را به ویژه مواد خوراکی را می‌پذیرند، اما تاکید دارند که نرخ این مواد در مجموع بالا رفته و در حال حاضر آنان نیز این مواد را با قیمت بلند خریداری می‌کنند.
عبدالنصیر رشتیا ملاخیل آگاه اقتصادی معتقد است: «وضعیت اقتصادی در افغانستان یا بازارهای اقتصادی در افغانستان در زمان جمهوریت توسط مافیا اداره می‌شد که هنوز هم ادامه داد. افغانستان متکی به واردات است. تمام کالاهای مورد نیاز از بیرون وارد می‌شود و همه این ها به ضرر اقتصاد کشور است.»
این درحالی است که به گزارش سازمان ملل متحد شمار افرادی که در جهان از گرسنگی رنج می‌برند، نسبت به سال گذشته ۴۶میلیون نفر افزایش یافته و به ۸۲۸ میلیون نفر رسیده است.
