زرمینه ۴۵ سال دارد و باشنده‌ی ولسوالی دره‌ی نور ننگرهار است. او از شیر گاوهایی که در خانه نگه‌داری می‌کند، پنیر درست کرده و سپس پنیرها را برای فروش به‌بازار می‌فرستد.
زرمینه می‌گوید: «این راه خوبی برای کمک کردن به مردان خانواده است. تهیه‌ی پنیر کار سختی نیست، کمی تلاش می‌خواهد و می‌توان سود زیادی به‌دست آورد.»
وی که حالا با فروش پنیر، نیازهای اولیه‌ی خانواده‌ی خود را تأمین می کند، می‌افزاید: «هرچند که بیماری‌های اخیر، تولید شیر گاو را کاهش داده‌است؛ اما من تلاش خود را می‌کنم.»
زرمینه آرزو دارد روزی در افغانستان همه زنان خودکفا باشند و آنان بتوانند در غیاب مردان، خانه را اداره و نیازهای خانواده را برطرف کنند.
ملک طاهر؛ ملک روستای ستن در دره‌ی نور است، او می‌گوید که بسیاری از خانواده‌ها در این منطقه، همین کار را می‌کنند و سپس پنیر تهیه شده را در بازار می فروشند.
به گفته‌ی او، یک کیلو پنیر تا ۲۵۰ افغانی در بازار به فروش می‌رسد و اگر مردم تلاش کنند، می‌توانند از این طریق مشکلات خود را حل کنند.
او می افزاید: «این یک راه خوب است تا زنان خانه‌دار به مردان کمک کنند. اگر یک بازار منظم برای فروش تولیدات زنان ایجاد شود، اوضاع بهتر می‌شود.»
پنیر ولسوالی‌های دره‌ی نور ننگرهار در سراسر کشور معروف و محبوب است و مردم آن را به‌مثابه‌ی سوغات می‌خرند و با خود به خانه‌های شان می‌برند. مردم بر این باورند که اگر در این زمینه سرمایه‌گذاری شود و بازارهای منظم تولید و فروش شیر، ماست و پنیر برای مردم مناطق دور افتاده فراهم شود، ممکن است بسیاری از خانواده‌ها به‌خودکفایی رسیده و از میزان بی‌کاری در جامعه کاسته شود.
