اکسپرس تربیون پاکستان گزارش داده است که در جریان موج جدید اخراج مهاجران افغانستان فاقد مدرک قانونی از پاکستان، شهروندان فقیر و کارگران روزمزد بیشترین آسیب را متحمل شده‌اند، در حالی‌که خانواده‌های ثروتمند افغانستان تا کنون از اقدامات نهادهای امنیتی مصون مانده‌اند.
روند بازداشت و اخراج مهاجران افغانستان پس از پایان مهلت تعیین‌شده دولت فدرال در ۳۱ مارچ شدت یافته است.
پولیس ایالت سند اعلام کرده است که به‌طور میانگین، هفته‌ای حدود ۳۰۰ مهاجر افغانستان از شهر کراچی بازداشت و به افغانستان بازگردانده می‌شوند.
بر اساس گزارش اکسپرس تربیون باشندگان محل و بستگان بازداشت‌شدگان می‌گویند که پولیس در جریان این عملیات، عمدتاً مهاجران کم‌درآمد را هدف قرار داده است.
عبدالرحمن و محمد خان، دو تن از بستگان یک خانواده افغانستان، به اکسپرس تربیون گفته‌اند که بستگان‌شان در منطقه سهراب گوت هنگام کار بازداشت شده‌اند، در حالی‌که حتی پول غذا برای آن روز نداشتند.
این دو تن گفته اند: «پولیس از بازداشت افغان‌های ثروتمند یا صاحبان تجارت خودداری می‌کند و تنها فقرا را بازداشت می‌کند تا آمار اخراج را افزایش دهد.»
منیژه کاکر، وکیل مدافع حقوق مهاجران افغانستان در گفتگو با این روزنامه هشدار داده است که برخلاف دستورالعمل دولت فدرال که تنها شامل دارندگان کارت شهروندی افغانستان می‌شود، در کراچی حتی افرادی که اسناد معتبر دیگر دارند نیز بازداشت و به زور اخراج می‌شوند.
وی گفته است: «بیشتر این افراد کارگران روزمزد هستند که در بازارهای سبزی‌فروشی و سایر مشاغل سطح پایین فعالیت دارند.»
براساس اطلاعات وزارت داخله ایالت سند، حدود ۱۶ هزار دارنده کارت شهروندی افغانستان در این ایالت ساکن‌اند که بیشتر آنان در کراچی زندگی می‌کنند.
با این حال، فعالان مدنی و نمایندگان جامعه مهاجران باور دارند که آمار واقعی مهاجران افغانستان بسیار فراتر از این رقم است.
مولانا رحیم‌الله، یکی از فعالان مهاجرین افغانستان، در یک نشست خبری در کراچی گفته است که بسیاری از خانواده‌های افغانستان اکنون در نسل سوم و چهارم حضور دارند و دیگر هیچ پیوند عملی با افغانستان ندارند.
در کنار مهاجران فاقد مدرک، گروهی دیگر از شهروندان افغانستان نیز با خطر اخراج مواجه‌اند؛ افرادی که با اسناد جعلی وارد پاکستان شده و در طول سال‌های اقامت‌شان تجارت و املاک در این کشور راه‌اندازی کرده‌اند.
اکسپرس تربیون هشدار داده است که تداوم این روند می‌تواند به یک بحران انسانی گسترده منجر شود؛ بحرانی که هزاران خانواده افغانستان را با خطر بی‌سرپناهی، جدایی از خانواده و بلاتکلیفی روبه‌رو خواهد کرد.
