سازمان بین‌المللی «گلوبل اشیو» در گزارشی تازه گفته است که طالبان در افغانستان حتی لوازم آرایش زنان را هم تهدیدی در برابر حاکمیت خود می‌دانند و برای حذف مظاهر استقلال و هویت زنان، به یورش به خانه‌ها و مصادره وسایل شخصی آنان روی آورده‌اند.
در این گزارش آمده است که پس از بسته شدن رسمی صالون‌های زیبایی در سطح شهرهای افغانستان، طالبان به بازرسی از خانه‌هایی روی آورده‌اند که تصور می‌شود زنان به‌طور مخفیانه در آن خدمات آرایشی ارائه می‌دهند.
این سازمان به نقل از منابع خود افزوده است مأموران وزارت امر به معروف و نهی از منکر طالبان در ولایت سرپل، در ماه فبروری سال جاری، با یورش به چند خانه، تمام لوازم آرایشی موجود را ضبط کرده و ساکنان را تهدید کرده‌اند.
فریده، یکی از زنان ساکن سرپل که نام مستعار او در گزارش ذکر شده، به «گلوبل اشیو» گفته است: «آن روز در خانه نشسته بودم که ناگهان در به شدت کوبیده شد. گروهی از مردان مسلح با لباس سفید وارد خانه شدند، همه اتاق‌ها را گشتند و وسایل خانه را زیر و رو کردند. یکی از آن‌ها لبسیربن را برداشت و گفت: این شرم‌آور است! زنان مسلمان به این نیاز ندارند.»
او با چشمانی اشک‌آلود افزوده است: «این فقط حمله به لوازم آرایش نبود، حمله به حیثیت ما بود. احساس می‌کردم تمام وجودم را خرد کرده‌اند.»
سازمان «گلوبل اشیو» در گزارش خود تأکید می‌کند که لوازم آرایشی در شرایط کنونی، برای بسیاری از زنان افغانستان، تنها ابزار حفظ حس هویت و شادابی فردی است، حتی اگر فقط در فضای محدود خانه باشد.
تمنا، زن ۲۲ ساله‌ای که به دلیل ممنوعیت تحصیل از سوی طالبان، آرایشگری را برای امرار معاش انتخاب کرده بود، به این سازمان گفته است: «من یک صالون کوچک در خانه‌ام داشتم که شب‌ها زنان به‌صورت پنهانی مراجعه می‌کردند، اما پس از آن‌که خبر به طالبان رسید، خانه‌ام را تفتیش کردند، وسایلم را بردند و تهدیدمان کردند.»
او می‌گوید اکنون هیچ منبع درآمد ندارد و از پدر سالخورده‌اش که کفاش است، حمایت می‌کند.
تمنا با گلایه پرسیده است: «چرا از زنان این‌قدر می‌ترسند؟ چرا حتی در خانه‌های خودمان هم نمی‌توانند به ما رحم کنند؟»
در گزارش «گلوبل اشیو» آمده است که اقدامات طالبان علیه لوازم آرایشی، فراتر از سرکوب فیزیکی است.
این سازمان نوشته است: «طالبان زنان را تهدیدی علیه نظم مطلوب خود می‌دانند. حتی استفاده از لوازم آرایش در ساده‌ترین شکل آن برای آنان نماد استقلال و اراده شخصی زنان است و باید از میان برداشته شود.»
این گزارش هشدار می‌دهد که ادامه این روند، منجر به از بین رفتن کامل حریم خصوصی زنان در افغانستان خواهد شد، و در عین حال، مقاومت خاموش زنان افغانستان علیه چنین سرکوبی، هنوز زنده است؛ «زنانی که با وجود محدودیت‌ها، از رؤیاها و آرمان‌های خود دست نکشیده‌اند.»
