دفتر هیئت معاونت سازمان ملل متحد در افغانستان (یوناما) در فراخوانی از تمویل‌کنندگان بین‌المللی خواسته است تا به پشتیبانی «حیاتی» شان از مردم افغانستان در سال ۲۰۲ میلادی ادامه بدهند.
این سازمان در متن این فراخوان گفته است که در حال حاضر حدود ۲.۹ میلیون تن در کشور به کمک نیاز دارند.
ملل متحد این فراخوان در حالی داده است که قرار است نشست «گروه هماهنگی افغانستان» در هفته جاری در استانبول ترکیه برگزار شود. در این نشست نمایندگان کشورهای عضو تمویل‌کننده، نهادهای مالی بین‌المللی و یوناما شرکت خواهند کرد.
اندریکا راتواته هماهنگ‌کننده امور بشری ملل متحد و معاون نماینده ویژه دبیرکل این سازمان برای افغانستان می‌گوید: «اگر قرار باشد بخواهیم به مردم افغانستان در زمینه بیرون رفت از چرخه شوم فقر کمک کنیم، باید به داشتن امکانات و روش‌های ضروری برای رسیدگی به نیازهای آنان ادامه دهیم و در عین زمان باید عرصه را برای استقامت و ثبات بلندمدت برای آنان مهیا بسازیم.»
او افزوده است: «با وجود چالش‌های پیچیده در ارائه کمک‌های بشری به مردم افغانستان، باید به گذار تدریجی از مساعدت‌های نجات‌بخش به راه‌حل‌های پایدار بپیردازیم که این امر پاسخگوی انگیزه‌های اصلی آسیب‌پذیری به شمار میاید. این یک رویکرد حیاتی برای افغانستان، منطقه و جهان است.»
یوناما می‌گوید که در سال ۲۰۲۴ میلادی، همکاران کمک‌کننده بین‌المللی این سازمان، در بخش‌های مساعدت‌های بشری و فراهم‌آوری نیازهای اساسی، مبلغ مجموعی ۳.۲۱ میلیارد دالر را برای حمایت از مردم افغانستان تامین کردند که این رقم بیانگر افزایش در سطح فراهم‌آوری بودجه به مقایسه سال پیش از آن است.
در متن این فراخوان آمده است که گزارش نتایج سالانه ۲۰۲۴ میلادی ملل متحد برای افغانستان همزمان با نشست «گروه هماهنگی افغانستان» منتشر خواهد شد و کمک‌های سخاوت‌مندانه تمویل‌کنندگان ملل متحد و همکاران این سازمان را قادر ساخت تا نتایج ملموس در مساعدت‌های بشری نجات‌بخش را رقم بزنند، ارائه خدمات اساسی را ادامه دهند و استقامت شهروندان افغانستان به شمول زنان و دختران را تقویت کنند.
در بخشی از متن این فراخوان آمده است که بحران جهانی در امر تامین بودجه و پیآمد‌های دراماتیک آن روی برنامه‌های بشردوستانه و فراهم‌آوری نیازمندی‌های اولیه می‌تواند دست آوردهای شکننده چهار سال اخیر در ثبات افغانستان را به خطر اندازد.
به باور یوناما عدم موفقیت در ادامه سرمایه‌‌گذاری حداقل روی استقامت کشور ممکن سبب روی آوردن شهروندان افغانستان به ساز و کارهای منفی در تلاش شان برای مقابله با مشکلات شود. این ساز و کارهای منفی شامل مهاجرت‌های نامنظم به عنوان آخرین گزینه میشود که افراد را در معرض خطرات جدی قرار داده و باعث وارد شدن فشارهای اضافی در منطقه نیز میشود.
