روزنامه دان پاکستان گزارش داده است که با آغاز مرحله دوم روند اخراج مهاجران افغانستان هزاران تن از شهروندان کشور که در پاکستان زندگی میکنند، از آینده نامعلوم خود ابراز نگرانی میکنند.
مقامهای پاکستانی اعلام کردهاند که حدود ۸۰۰ هزار دارنده کارت شهروندی افغانستان بهزودی از کشور اخراج خواهند شد؛ تصمیمی که زندگی هزاران خانواده افغانستان را در وضعیت بحرانی قرار داده است.
بینظیر رئوفی، زنی ۴۵ ساله که در یک رستورانت در راولپندی کار میکند، از این تصمیم وحشتزده است.
او به خبرگزاری فرانسه گفته است: «اگر اخراج شوم، نابود میشوم. یا قلبم میایستد، یا جان خود را میگیرم.»
دهها زن از افغانستان که در رستورانت او کار میکردند، پس از یورش پولیس به محل کارشان، از خانه بیرون نمیشوند.
رئوفی میگوید: «کسی را ندارم که برای او برگردم. طالبان ما را نمیپذیرند.»
دولت پاکستان اگرچه مهلت خروج دارندگان کارت شهروندی افغانستان را تا ماه اپریل به تعویق انداخته، اما فعالان حقوق بشر میگویند که آزار و اذیت مهاجران از ماهها پیش آغاز شده است.
طبق این گزارش حتی کسانی که در پاکستان متولد شدهاند، با شهروندان پاکستانی ازدواج کردهاند یا چندین دهه در این کشور زندگی کردهاند، نیز شامل طرح اخراج هستند.
از سال ۲۰۲۱ و با بازگشت طالبان به قدرت در افغانستان، بیش از ۶۰۰ هزار شهروند افغانستان از مرز گذشتهاند. بسیاری از آنان از محدودیتهای شدید، بهویژه علیه زنان فرار کردهاند.
دعای صفایی، زنی مهاجر که همراه دخترش در راولپندی زندگی میکند، میگوید: «در پاکستان آزادی دارم؛ میتوانم به پارک بروم و دخترم به مکتب میرود. اما در افغانستان هیچ آیندهای برای ما وجود ندارد.»
منیژه کاکر، وکیل حقوق بشر، میگوید بازگرداندن اجباری این افراد به کشوری که برای زنان و کودکان بسیار خطرناک است، خلاف اصول بینالمللی است.
در چهار دهه گذشته میلیونها شهروند افغانستان در پی جنگ، اشغال و ناامنی وارد پاکستان شدهاند. با این حال، اکنون بسیاری از آنها در معرض بازداشت، اخاذی و جدایی از خانوادههای خود قرار دارند.
نعمتالله، مرد ۴۳ سالهای که در پاکستان متولد شده، میگوید: «اگر مجبور به رفتن شوم، با دل شکسته میروم. مردم مرا پاکستانی مینامند، نه افغان… من هیچکس نیستم.»
در همین حال، دهها هزار شهروند افغانستان دیگر که منتظر انتقال به کشورهای غربی هستند، از تأخیر روند رسیدگی به پروندههایشان و تهدید اخراج نگراناند.
یکی از آنها، سامیه حمزه، فعال حقوق زن و مادر چهار فرزند است که منتظر سفر به برازیل است، اما پولیس پاکستان حتی نامه حمایت موقت او را به رسمیت نمیشناسد.