برخی از کسبه‌کاران در ارزگان از رکود کاروبارشان شکایت دارند و می‌گویند که مشتری ندارند و درآمدشان هم کاهش یافته است.
به گفته این کسبه‌کاران، بسیاری از خانواده‌ها به دلیل چالش‌های اقتصادی توان خرید لباس و نیازهای عید را ندارند.
نظام‌الدین، که در گوشه‌ای از بازار ولسوالی چوره ولایت ارزگان دکان کوچک خیاطی دارد، از نبود کار شکایت می‌کند.
او می‌گوید در گذشته شب‌های عید برای خیاطان پررونق بود، اما حالا مردم کمتر لباس نو می‌دوزند و بیشتر با همان لباس‌های کهنه عید را سپری می‌کنند.
نظام الدین، باشنده ارزگان می‌گوید: «از اول ماه مبارک رمضان تا حال۱۰ الی ۱۵ جوره لباس بیشتر ندوختم، این تعداد شامل لباس های بزرگ‌سالان و اطفال می‌شود، به‌خدا وضعیت اقتصادی مردم خیلی خراب است و برای خود لباس نو جور نمی‌کنند.»
دیگر کسبه‌کاران و باشندگان ارزگان نیز مانند نظام الدین از نبود بازار مناسب خرید و فروش عید به دلیل ضعف اقتصادی شکایت می‌کنند، آنان نبود کار و قطع کمک‌های خارجی را از جمله بزرگترین دلایل گسترش فقر عنوان می‌کنند.
عبدالملک، باشنده ارزگان می‌گوید: «این جنس ها را من آوردم برای فروش اما کسی خریداری نمی‌کند و نزد من می‌ماند و تاوان می‌شود، مردم آنقدر فقیر هستند که ما مجبور هستیم آرد را سیرانه بفروشیم، تمام اجناس را ارزان هم می‌فروشیم اما کسی نمی‌خرد.»
برخی از باشندگان ارزگان می‌گویند، روز افزون توان اقتصادی مردم ضعیف‌تر می‌شود.
رشید، باشنده ارزگان می‌گوید: «به‌خدا برادر وضعیت خوب نیست، نه کار است و نه فقیری و نه هم غریبی، ما مشکلات زیادی داریم از جمله مشکلات نبود روغن و برنج و آرد و دیگر نیازمندی‌ها.»
شماری از باشندگان ارزگان می‌گویند که به دلیل فقر، عید در سال روان جنب‌و‌جوش سابق‌اش را ندارد.
