دختران دانش‌آموز افغانستان که سال‌ها است از تحصیل محروم شده‌اند، با آغاز سال نو آموزشی، بار دیگر با دلسردی و غم روبه‌رو شدند.
برخی از این دختران می‌گویند که ادامه ممنوعیت آموزش از سوی طالبان، عید آنان را به غم و نگرانی تبدیل کرده است.
سمیرا تازه شامل محدودیت‌های آموزشی طالبان شده است، سال گذشته، صنف ششم مکتب را به پایان رساند و امسال برای رفتن به مکتب انتظار می‌کشید.
او می‌گوید دور شدن از مکتب، عید را برایش به غم مبدل کرده و از سیاست‌های آموزشی طالبان انتقاد می‌کند و می‌گوید نگران آینده‌اش است.
سمیرا، دانش آموز می‌گوید: «ما امید داشتیم که سال آموزشی جدید که شروع شود به مکتب برویم بکس نو، لباس‌های نو، کتاب های نو گرفتم که مکتب خود را آغاز کنم؛ با همصنفی‌های خود عید خود را تجلیل کنیم، اما این عید، برای ما عید نیست؛ کلش غم است برای ما، ارزش ندارد بسیار جگرخون و پریشان هستیم.»
این در حالی است که نزدیک به ۱۳۰۰ روز از بسته شدن مکتب‌ها به‌روی دختران دانش‌آموز بالاتر از صنف ششم می‌گذرد.
بربنیاد گزارش سازمان‌ها و نهادهای جهانی، در نتیجه این تصمیم طالبان بسیاری دختران افسرده و برخی هم مجبور به ازدواج اجباری شده اند.
به تازگی نهاد «آموزش نمی تواند منتظر بماند» در یاداشت تازه در شبکه اجتماعی اکس، نوشته است که ممنوعیت آموزشی طالبان بر آموزش دختران، ممکن با چالش‌های داخلی روبه‌رو شود.
این نهاد افزوده است که شجاعت دختران افغانستان انکار ناپذیر است.
در بخشی از اعلامیه نهاد «آموزش نمی‌تواند منتظر بماند» آمده است: «شجاعت دختران افغانستان انکارناپذیر است، اما تلاش‌های آنان به‌تنهایی برای پر کردن شکاف بین تعداد دخترانی که طبق قوانین بین‌المللی حق آموزش دارند و آنانی که در واقعیت به آن دسترسی پیدا می‌کنند، کافی نخواهد بود.»
پیش از این، ملل متحد اعلام کرده است که پس از آمدن طالبان در آگست سال ۲۰۲۱، دو میلیون و دوصد هزار دختر از آموزش محروم شده اند و ادامه این وضعیت شمار دختران محروم از آموزش را تا سال ۲۰۳۰ ممکن به بیش از چهار میلیون تن افزایش دهد.
بربنیاد آمارهای ملل متحد تنها در سال روان هجری خورشیدی، ۴۰۰ هزار دختر دیگر در اثر محدودیت‌ها و ممنوعیت‌های آموزشی طالبان از رفتن به مکتب‌ها محروم شده اند.
