در آستانه فرا رسیدن عید فطر، برخی از شهروندان افغانستان از فقر شدید در کشور شکایت دارند و تاکید می‌ورزند که پیدا کردن نان به کودکان شان، بزرگترین خوشی و عید واقعی است.
شماری از این شهروندان می‌گویند که با نان خشک افطار می‌کنند و در وضعیت اسف‌بار قرار دارند.
برخی از شهروندان کشور می‌گویند که از زمان حاکمیت طالبان به این‌سو، بیشتر با فقر چند بعدی روبه‌رو شده اند و کودکان‌شان شب‌ها گرسنه می‌خوابند.
محمد صالح باشنده کابل می‌گوید با نان خشک سحری می‌کند.
او گفت: «مدت یک سال است در خانه هستم، کار کرده نمی توانم، سرپرست خانه هستم. فامیل ما پنج نفر اند اما اقتصاد ما ضعیف است.»
برخی از شهروندان کشور می‌گویند که هر روز نگران پیدا کردن نان به کودکان خود هستند.
یک باشنده کابل به آمو گفت: «شب و روز در فکر پیدا کردن نان به کودکان خود هستیم. فردا عید است، همه خوشی‌های خود را تجلیل می‌کنند، اما خوشی ما همین است که به کودکان ما یک لقمه نان پیدا شود.»
به تازگی برنامه جهانی غذا، نگرانی‌اش را از افزایش گرسنگی شدید و قحطی در ۲۸ کشور و منطقه بحرانی اعلام کرده است،
در این گزارش آمده است که افغانستان یکی از این کشورها است.
مدیر اجرایی برنامه جهانی غذا در امور مشارکت‌ها و نوآوری می‌گوید که این نهاد ملل متحد به سمت بحران مالی می‌رود و این موضوع پیامدهای مرگبار در قبال خواهد داشت.
رانیا دغاش کمارا، معاون مدیر اجرایی برنامه جهانی غذا در امور مشارکت‌ها و نوآوری، می‌گوید: «برنامه جهانی غذا مناطق به‌شدت آسیب‌دیده را در اولویت قرار داده و سهمیه‌های غذایی را برای حداکثر تأثیر ممکن کاهش داده است. اما اشتباه نکنید، ما به‌سوی یک بحران مالی در حرکت هستیم که پیامدهای مرگباری خواهد داشت.»
ملل متحد شمار نیازمندان به کمک در افغانستان را در سال روان میلادی، نزدیک به ۲۳ میلیون تن، بیش از نیمی از جمعیت کشور اعلام کرده است.
هفته پیش، برنامه جهانی غذا هشدار داد که برنامه‌های پیشگیری از سوءتغذیه در یمن، افغانستان و سوریه ممکن متوقف شود.
در حالی‌که بر بنیاد آمارهای ملل متحد، سه و نیم میلیون کودک و بیش از یک میلیون زن در افغانستان از سوءتغذیه تغذی رنج می‌برند.
