منابع می‌گویند روز (چهارشنبه،۶ حمل) در برابر ساختمان وزارت خارجه ناروی، فردی ایستاده بود که به نظر می‌رسید معترضی بی‌صدا اما با پیامی عمیق است.
به گفته منابع، این شخص هیچ سخنی نمی‌گفت، اما حضورش «گویای اعتراض» جدی بود.
در تصاویری که به آمو رسیده است، لباس سفید این شخص لکه‌های سرخ دارد و شبیه خون است.
در تصاویر دیده می‌شود که روی سر او یک خانه مقوایی گذاشته، خانه‌ای که ریشه‌هایی از آن آویزان است و این ریشه‌ها درون بوتل آب فرو رفته اند.
تصویری از کارستن توماسن خبرنگار ناروی که در ۱۴ جنوری ۲۰۰۸ در حمله طالبان به هتل سرینا در کابل کشته شد، روی این خانه قرار دارد.
زیر عکس، تاریخ دقیق کشته شدن او نوشته شده، همراه با جمله‌ای که توجه هر رهگذری را جلب می‌کرد: «یک گلوله جانش را گرفت و یک امضا آرمانش را.»
روی این خانه نمادین، تصویر دیگری هم دیده می‌شود؛ کاریکاتوری از وزیر خارجه ناروی که در دستانش تبری ساخته‌شده از پرچم ناروی دارد و در حال قطع کردن همان ریشه‌هایی است که از خانه آویزان هستند.
در کنار این تصویر، جملاتی به چشم می‌خورد: «دموکراسی ناروی، دیپلوماسی خونین و با دیپلوماسی‌تان ریشه‌های ما را قطع نکنید.»
به گفته منابع، این معترض خاموش مقابل وزارت خارجه را در خیابان‌های اطراف، در مترو، در بس، میان مردم هم می‌شد دید. بدون اینکه چیزی بگوید، او با پلاکاردهایش پیامش را منتقل می‌کرد. نگاه‌ها را به خود جلب می‌کرد و رهگذران را وادار به خواندن پیام‌هایش می‌کرد.
مشخص نیست این اعتراض از چه زمانی آغاز شده و تا چه زمانی ادامه خواهد داشت.
منابع می‌گویند که این فرد با هیچ‌کس صحبت نمی‌کند، اما زمانی که از او درباره هدف اعتراضش پرسیده شد، تنها با بالا گرفتن پلاکاردی پاسخ داد: «مانع تسلیمی سفارت افغانستان به طالبان شوید.»
