شورای پناهندگان ناروی می‌گوید که به دلیل کاهش شدید بودجه، ناگزیر شده است تا بخشی از فعالیت‌هایش را در افغانستان متوقف بسازد و شماری از دفاترش را در ولایت‌های کشور ببندد.
این نهاد در بیانیه‌ای گفته است که کاهش وسیع کمکهای خارجی منجر به کاهش حضور سازمان‌های بشردوستانه در افغانستان می‌شود و این موضوع زندگی میلیون‌ها تن را در این کشور در مسیر «خطرناک‌تری» قرار می‌دهد.
بر اساس این بیانیه، سوز ون میگن سرپرست شورای پناهندگان ناروی در افغانستان گفته است که این نهاد با «کاهش شدید» بودجه مواجه است و این وضعیت این نهاد را مجبور می‌سازد که کاهش غیرقابل تحملی در خدمات خود اعمال کند و این امر تهدیدی بیش‌تر برای خدمات حیاتی کمک به جوامع آسیب‌‌پذیر و فقیر است.
او تاکید می‌کند: «مانند بسیاری از نهادهای بشردوستانه، موسسه ان‌آرسی (شورای پناهندگان ناروی) در افغانستان مجبور شده است دفاتر خود را در چندین ولایت ببندد و بسیاری از کارمندان متعهد و حرفه ای خود را اخراج کند که تاثیر منفی ویژه‌‌ای بر کارمندان زن کمکرسان نیز دارد. این کاهش بودجه‌ای عواقب درازمدتی دارد. این عواقب از مناطقی که دسترسی به کمکهای اساسی را از دست دادهاند تا هزاران کارمند افغان با تجربه که معیشت خود را از دست داده اند، گسترش می‌‌یابد.»
گفتنی است که در ماه جنوری، ایالات متحده امریکا پروژه‌های کمک‌‌رسانی جاری خود در جهان را متوقف کرد که این امر باعث شد اکثر پروژه‌های بشردوستانه با تأمین مالی ایالات متحده متوقف یا پایان یابند.
در عین حال دولت‌های دیگری از جمله بلجیم، فرانسه، آلمان، هالند، سویدن و بریتانیا نیز اعلام کرده‌اند که بودجه کمکهای جهانی خود را در سال‌های آینده کاهش خواهند داد.
در بخشی از این بیانیه ان‌آرسی آمده است: «”این چالش برانگیزترین وضعیت است که موسسه ان‌آرسی در ۲۲ سال فعالیت خود در افغانستان با آن روبه‌رو شده است.»
سرپرست این نهاد اما تاکید کرده که شورای پناهندگان ناروی در افغانستان فعالیت خود را به گونه کامل تعطیل نخواهد کرد و این نهاد برای ماندن در افغانستان متعهد است؛ تا از زنان، مردان و کودکان بیجاشده حمایت کند و اطمینان حاصل کند که جوامعی که از دهه ها جنگ آسیب دیده‌اند، رها نخواهند شد.
در این بیانیه افزوده شده که از ماه جنوری، موسسه ان‌آرسی مجبور شده است دو مرکز منابع محلی خود را بسته کند و اگر در ماه های آینده بودجه مناسب تأمین نشود دو مرکز دیگر این نهاد در افغانستان نیز در خطر بسته شدن قرار دارند.
به گفته شورای پناهندگان ناروی، این مراکز برای حمایت از مهاجران بازگشت‌کننده و بیجاشده‌های داخلی افغانستان «بسیار حیاتی» بوده‌اند و کمک‌هایی را در زمینه مسکن، غذا، مشاوره حقوقی و ارجاع به مراکز درمانی ارائه دادهاند، به‌ویژه برای زنان افغانستان که سرپرستی خانواده‌های خود را بر عهده دارند و به کمکهای بهداشتی بیش‌تر نیاز دارند.
اما شورای پناهندگان ناروی می‌افزاید که از دست دادن کارمندان زن کمکرسان در سراسر کشور، دسترسی زنان و کودکان به خدمات ضروری را محدودتر می‌کند و شرایطی را تقویت می‌کند که مانع از بهره‌‌مندی آنان از حقوق ابتدایی شان می‌شود.
