با وجود محدودیتهای گسترده، شماری از خانوادههای هراتی نخستین شب سال نو ۱۴۰۴ را در خانههای خود و با حضور در خیابانها جشن گرفتند.
برخی از زنان که در خانههایشان سفره هفتسین چیده بودند، میگویند که در سه سال گذشته با رنج و دشواریهای فراوانی روبهرو بودهاند، اما همچنان به آیندهای بهتر امید دارند.
با فرا رسیدن نوروز، خانوادههای بسیاری در هرات سفرههای هفتسین را با سبزه، سیب، سنجد، سکه و دیگر نمادهای سنتی برپا کردند؛ نمادهایی از زایش دوباره طبیعت و آرزوی روزهایی روشنتر.
راحله، یکی از باشندگان هرات، میگوید: «امسال هم مانند سالهای گذشته از سال نو تجلیل کردیم. امیدوارم سال ۱۴۰۴ سالی پر از خوشی و موفقیت برای زنان کشور باشد و آنها به تمامی آرزوها و امیدهایشان دست یابند.»
هرچند نوروز در خانهها تجلیل شد، اما حضور مردم در خیابانها نیز دیده میشد. با این حال، شور و شوق عمومی با سالهای پیش از بازگشت طالبان به قدرت فاصله زیادی دارد.
محمدعارف، یکی از فروشندگان محلی، میگوید: «بیست دقیقه جلوی دکان من بایستید، خودتان میبینید که وضعیت چطور است. مردم دیگر حال و حوصله نوروز را ندارند. اوضاع اقتصادی به حدی بد شده که کسی به جشن و شادی فکر نمیکند.»
عتیقالله، فروشنده دیگری، نیز چنین میگوید: «در سالهای گذشته تا این وقت شب ده یا یازده بادکنک میفروختم، اما امشب که شب نوروز است، فقط پنج بادکنک فروختهام.»
نوروز امسال نیز در حالی تجلیل میشود که با روی کار آمدن دوباره طالبان، محدودیتهای گستردهای بر زندگی روزمره، بهویژه بر زنان، اعمال شده است؛ محدودیتهایی که نهتنها آزادیهای فردی را نشانه گرفته، بلکه بر روحیه و فضای عمومی جامعه نیز سایه افکنده است.