شماری از خانواده‌ها در ولایت هلمند می‌گویند که در فصل سرما توان خرید خوراک و پوشاک برای کودکان‌شان را ندارند.
آنان می‌افزایند که با غیر‌فعال‌شدن بیشتر مؤسسات کمک‌رسان، مشکلات اقتصادی‌شان بیش از هر زمان دیگر سنگین‌تر شده است.
سحرگل، نو‌شکفته‌ای است که در سرمای سخت زمستان نه کفشی برای پوشیدن دارد و نه لباسی برای گرم شدن. او و چهار برادرش، زمستان امسال را بدون پوشاک مناسب و با کمترین مواد خوراکی سپری می‌کنند.
پدر این کودکان می‌گوید که با قطع شدن کمک‌های مؤسسات خارجی، مشکلات اقتصادی زندگی‌اش به‌گونه‌ای کم‌پیشینه بر او فشار آورده است.
عبدالصمد، باشنده هلمند می‌گوید: «من می‌خواهم که برای ما از سوی موسسات و حکومت توجه شود، من هم از موسسات ناامید هستم و هم از حکومت که برای ما هیچ توجه نشده است، خانواده‌های در محل ما هستند که به‌خدا قسم نان شام خود را ندارند، در این‌جا بیوه‌ها و یتیم‌ها هستند که هیچ چیزی برای خوردن ندارند، خودم هشت ماه می‌شود که سخت مریض هستم و به بستر افتاده ام.»
نبود مواد خوراکی در خانه، غمی است که سراسر وجود زنان هلمندی را فراگرفته است.
نازگل می‌گوید تنها مواد خوراکی که در خانه دارد، حدود دو کیلو آرد است.
این زنان خواهان فعال شدن دوباره مؤسسات کمک‌رسان هستند تا بتوانند چرخه زندگی‌شان را از نو به حرکت درآورند.
اقلیما، باشنده هلمند گفت: «به‌خدا قسم که نان خوردن ندارم. سه سال می‌شود که مؤسسات می‌آیند و نامم را ثبت می‌کنند، اما هیچ کمکی به من نمی‌کنند. من بسیار فقیر و بیچاره هستم.»
نازگل، باشنده هلمند گفت: «دختری ده‌ساله دارم که سخت بیمار است و شوهرم نیز بستری و ناتوان شده است.»
این در حالی است که اخیراً بیش از پنجاه مؤسسه کمک‌رسان، به دلیل قطع کمک‌های ایالات متحده به افغانستان، فعالیت‌های خود را متوقف کرده‌اند.
