یک منبع از وزارت مالیه زیر اداره طالبان به آمو می‌گوید که این وزارت دستوری از قندهار دریافت کرده تا هزینه برگزاری یک جرگه در کابل را باید مشخص کند و تلاش‌ها برای تأمین بودجه آن نیز آغاز شود.
پیش از این عبدالرب رسول سیاف از چهره‌های سیاسی کشور، نیز در یاداشتی در اکس نوشت که طالبان می‌خواهند یک جرگه برگزار کنند که «درد مردم را درمان نمی‌کند».
آقای سیاف گفته است: «لویه جرگه‌‌ای که طالبان می‌خواهند به خاطر تعیین سرنوشت کشور آن را دعوت کنند (که جز طالب و اشخاص مورد پسند طالب در آن حضور نخواهند داشت) نه تنها که درد ملت را دوا نمی‌کند بلکه یک نوع سبک بینی به این عنعنۀ تاریخی كشور نيز مي‌باشد. همان قول مشهور در حق شان صدق می‌کند که خود کوزه و خود کوزه‌گر و خود گل کوزه و خود بر سر آن کوزه خریدار برآمد .به راستی که این کوزه جز طالب هرگز خریدار دیگر نخواهد داشت.»
برخی از پژوهشگران نیز باور دارند که با توجه به ابعاد پیچیده بحران سیاسی و حاکمیت در کشور، برگزاری چنین جرگه‌ها نتیجه‌ای نخواهند داشت.
محمد نظیف شهرانی، پژوهشگر و استاد در دانشگاه ایندیانا ایالات‌متحده، می‌گوید: «در دوره اول طالبان هم این‌ها دو هزار ملا را در قندهار جمع کرده بودند که برای ملا محمد عمر، مشروعیت ببخشند که او هم به جای نرسید. حالا هم بعد از سه‌ونیم سال اگر تلاش آنان همین باشد که باز هم یک مجلس عنعنوی، ساختگی و بی معنا را مطرح کنند و از او بخواهند مشروعیت برای خود و برای حکومت خود حاصل کنند. من فکر نکنم، این هم به جای برسد.»
در همین حال حبیب رحمان حکمتیار پسر گلبدین حکمتیار رهبر حزب اسلامی در یاداشتی در اکس گفته که جرگه طالبان از بهر مدیریت اختلاف‌های داخلی طالبان و به باور او بیش‌تر ساختن قدرت رهبر طالبان است.
حبیب رحمان حکمتیار می‌گوید: «به نظر من، جرگه که طالبان می‌خواهند برگزار کنند، تنها یک هدف دارد؛ آن‌هم دادن مشروعیت و قدرت بیش‌تر برای ملا هبت‌الله در میان گروه طالبان است. تا آن شمار طالبان را که تغییر می‌خواهند و او را واجد شرایط رهبری نمی‌دانند و در صفوف خود قدرت دارند، به حاشیه ببرد و برای همیشه از آنان نجات یابد.»
سخنگوی طالبان پیش‌تر اختلاف‌ها میان طالبان را پیوسته رد کرده بود؛ اما گفته بود که اختلاف دیدگاه‌ها یک امر معمول است.
تا هنوز طالبان در مورد نشست قندهار و برگزاری جرگه واکنش نداشته‌اند.
