دفتر مبارزه با مواد مخدر و جرایم ملل متحد در تازهترین گزارش خود گفته است که قیمت تریاک در افغانستان در سال ۲۰۲۴ به ۷۵۰ دالر در هر کیلوگرم افزایش یافته است.
این رقم نسبت به قیمت ۷۵ دالر در سال ۲۰۲۲، قبل از اجرای ممنوعیت کشت مواد مخدر، افزایش دهبرابری را نشان میدهد.
گزارش دفتر مبارزه با مواد مخدر و جرایم ملل متحد نشان میدهد که کاهش تولید تریاک پس از این ممنوعیت، باعث کاهش ۵۰ درصدی قاچاق مواد افیونی از سال ۲۰۲۱ شده است.
همچنین به نقل از این گزارش در پایان سال ۲۰۲۲، ذخایر مواد افیونی افغانستان حدود ۱۳,۲۰۰ تن تخمین زده شده که برای تأمین نیاز بازار تا سال ۲۰۲۷ کافی خواهد بود.
در همین حال غاده ولی، مدیر اجرایی دفتر مبارزه با مواد مخدر و جرایم ملل متحد تأکید کرد: «افزایش قیمت تریاک و ذخایر قابل توجه آن، نشان میدهد که تجارت غیرقانونی مواد مخدر در افغانستان همچنان بسیار سودآور است. این سود به گروههای جنایتکار فراملی سرازیر میشود که بیثباتی را در افغانستان، منطقه و فراتر از آن تشدید میکنند.»
وی افزود که برای مقابله با این وضعیت، باید شبکههای قاچاق مواد مخدر هدف قرار گیرند و همزمان، فرصتهای معیشتی جایگزین برای کشاورزان افغانستان ایجاد شود تا از بازگشت دوباره به کشت کوکنار جلوگیری شود.
بر اساس برآوردهای این نهاد ملل متحد، ارزش ذخایر مواد مخدر افغانستان پیش از کاهش تولید، بین ۴.۶ تا ۵.۹ میلیارد دالر بوده که معادل ۲۳ تا ۲۹ درصد از تولید ناخالص داخلی کشور در سال ۲۰۲۳ است.
با این حال در این گزارش آمده است که بخش عمده این ذخایر (۶۰ درصد) در اختیار قاچاقچیان و صادرکنندگان بزرگ قرار دارد، در حالی که تنها ۳۰ درصد از کشاورزان در سال ۲۰۲۲ توانستهاند ذخایر کوچکی برای خود نگه دارند.
این امر نشان میدهد که بسیاری از کشاورزانی که قبلاً به کشت کوکنار وابسته بودند، اکنون با مشکلات مالی شدید روبهرو هستند.
در چنین شرایطی، ایجاد فرصتهای اقتصادی پایدار و جایگزین، امری حیاتی برای جلوگیری از بازگشت مجدد آنها به کشت کوکنار خواهد بود.
دفتر مبارزه با مواد مخدر و جرایم ملل متحد هشدار داده که ادامه کمبود عرضه تریاک ممکن است خریداران و فروشندگان را به سمت مواد افیونی جایگزین، از جمله فنتانیل و سایر مواد افیونی مصنوعی سوق دهد، که میتوانند از هروئین نیز خطرناکتر باشند.
این گزارش بار دیگر بر نیاز به یک راهبرد هماهنگ بینالمللی برای مبارزه با قاچاق مواد مخدر، کاهش وابستگی کشاورزان به کشت کوکنار، و جلوگیری از گسترش مواد افیونی مصنوعی تأکید کرده است.