برخی زنان که در ارزگان سرگرم «بافت نخ» هستند، می‌گویند وضعیت کاروبار آنان خوب نیست و با دشواری می‌توانند هزینه‌های زندگی را تامین کنند.
آنان در سال‌های اخیر از پاکستان به کشور برگشته اند و سرگرم «بافت‌نخ » هستند. اما این روزها، کاروبار آنان از رونق افتاده است.
عطری گل، باشنده ارزگان می‌گوید: «ما بسیار فقیر و بی‌چاره هستیم، دختر من عملیات شد و هرچه داشتیم از دست دادیم، ما همه دارایی خود را از دست دادیم. به‌خاطر خدا به ما کمک شود.»
برخی از آنان نیز تاکید دارند، با از رونق افتادن کاروبار بافت نخ، قدرت خرید و عاید روزانه آنان نیز کاهش یافته. به‌گفته آنان به‌حدی عاید آنان کاهش یافته که توانایی درمان بیماران خود را ندارند.
یک باشنده ارزگان می‌گوید: «وضعیت اقتصادی ما به اندازه خراب است که ممکن است دست به تکدی‌گری بزینم، فقیر هستیم و مریض داریم.»
ملالی بی‌بی، یکی از باشندگان دیگر ارزگان می‌گوید: «کاروبار نیست. ما فقیر هستیم، نان شام ما درک ندارد، همان نماینده ما خبر دارد که چقدر ما به کمک نیاز است.»
برگشت طالبان به‌قدرت به‌گفته آگاهان اقتصادی سبب شده تا ده‌ها تن از زنان که بیش‌تر در حرفه‌های هم‌چون قالین بافی، طراحی پوشاک و دست‌دوزی مصروف بودند، عاید کاری‌شان کاهش قابل توجه یابد و با دشواری‌های اقتصادی شب‌و‌روز را سپری کنند.
