Uncategorized @fa

ریچارد بنت: مردان و پسران نیز با «سرکوب طالبان» روبه‌رو هستند

ریچارد بنت، گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل متحد، در پنجاه و هشتمین نشست شورای حقوق بشر این سازمان گفته است که مردان در افغانستان به دلیل حمایت از بستگان زن خود مورد ضرب و شتم طالبان قرار می‌گیرند.

آقای بنت روز گذشته در این نشست به تأثیر قوانین «تبعیض‌آمیز طالبان» بر مردان و پسران، وضعیت وخیم کودکان و جوانان، و چالش‌های اقلیت‌های قومی و مذهبی پرداخت و از موانع پیش روی مأموریت خود سخن گفته است.

آقای بنت در سخنان خود تأکید کرد که مردان و پسران نیز از قوانین محدودکننده و «تبعیض‌آمیز» طالبان در امان نیستند.

او گفت: «آن‌ها (مردان» مجبورند به درک دوگانه‌ی طالبان از نقش‌ها و مسئولیت‌های جنسیتی پایبند باشند و به‌طور فزاینده‌ای تحت فشار قرار دارند تا از دستورات طالبان تبعیت کرده و بستگان زن خود را کنترل کنند.»

او هشدار داد که نهادینه شدن ایدئولوژی طالبان، به‌ویژه از طریق نظام آموزشی، می‌تواند پیامدهای بلندمدتی بر جوانان و پسران داشته باشد و حتی خطرات امنیتی جدیدی ایجاد کند.

گزارشگر ویژه همچنین به مقاومت مردان افغان در برابر این محدودیت‌ها اشاره کرد و گفت: «برخی از مردان با سازمان‌دهی آموزش‌های مخفیانه برای دختران، ارائه‌ی کمک‌های حقوقی، و حمایت از ادامه‌ی اشتغال زنان در خانواده‌هایشان، در حال مقابله با سرکوب هستند.»

او افزود که هر هفته پیام‌ها و تصاویری از مردان افغانستان را دریافت می‌کند که نشان‌دهنده‌ی «ضرب و شتم، کبودی، و حتی بازداشت» آن‌ها به دلیل حمایت از زنان است.

بنت تأکید کرد: «مردان در افغانستان تنها نظاره‌گر نیستند؛ بسیاری از آن‌ها با به خطر انداختن جان خود مقاومت می‌کنند و نیاز به حمایت بیشتری دارند.»

وضعیت بحرانی کودکان و جوانان

بنت در بخش دیگری از سخنانش به وضعیت وخیم کودکان و جوانان در افغانستان پرداخت و گفت: «بازتعریف دوران کودکی و قطع دسترسی به آموزش و خدمات بهداشتی، حمایت‌های اساسی از کودکان و زنان جوان را نابود کرده است.»

او نسبت به افزایش خطراتی ازجمله ازدواج اجباری، کار کودکان، سوءاستفاده، و قاچاق ابراز نگرانی کرد و خواستار توجه ویژه به این موضوع شده است.

اقلیت‌های قومی و مذهبی در معرض تبعیض

گزارشگر ویژه همچنین به وضعیت اقلیت‌های قومی و مذهبی اشاره کرد که به گفته‌ او «برای مدت طولانی با تبعیض و خشونت مواجه بوده‌اند و این خشونت‌ها اغلب بدون مجازات باقی مانده است.»

آقای بنت تأکید کرد که این موضوعات در گزارش‌جامع او به‌طور مفصل بررسی شده‌اند.

موانع دسترسی طالبان به گزارشگر ویژه

بنت در پاسخ به پرسشی از سوی نماینده مالیزیا درباره‌ عدم صدور ویزا از سوی طالبان اظهار داشت: «ترجیح می‌دادم به افغانستان سفر کنم و مستقیماً با ذینفعان تعامل داشته باشم، اما این محدودیت مانع انجام وظایفم نشده است.»

او افزود که نظارت از راه دور در بسیاری از کشورها رایج است و او همچنان با مردم افغانستان، چه در داخل و چه در خارج، و با مقامات طالبان در ارتباط است.

آقای بنت گفت: «عدم دسترسی به معنای عدم تعامل نیست. من همچنان از طالبان درخواست بازخورد درباره‌ی یافته‌هایم دارم.»

چالش‌های مالی مأموریت

بنت در پایان به مشکلات مالی مأموریت خود اشاره کرد و گفت: «هرچند شورا روی کاغذ منابع قابل توجهی مانند تیم ده‌نفره و بودجه‌ سفر در اختیارم قرار داده، اما در عمل تنها چهار نفر در تیمم حضور دارند و کمتر از نیمی از این حمایت‌ها محقق شده است.»

او تأکید کرد که با وجود این محدودیت‌ها، به مستندسازی نقض حقوق بشر ادامه می‌دهد، اما با تأمین کامل منابع، می‌توان اقدامات بیشتری انجام دهد.