پانزدهم فبروری برابر است با روز جهانی سرطان کودکان؛ سازمان جهانی بهداشت در گزارشی به مناسبت این روز گفته است سالانه ۴۰۰هزار کودک یک روزه تا ۱۹ ساله در سرتاسر جهان به انواع مختلف بیماری سرطان مبتلا می‌شوند.
پیشتر وزارت صحت عامه طالبان اعلام کرده که سالانه ۱۶ تا ۲۰هزار نفر در اثر بیماری سرطان در افغانستان جان می‌دهند.
طالبان آمار داده‌اند که در سال گذشته حدود ۶هزار مورد جدید سرطان در افغانستان ثبت شده و ۴۲ هزار نفر برای درمان به بیمارستان‌ها مراجعه کرده‌اند.
شقایق ۱۵ ساله که نزدیک به سه سال است با بیماری سرطان معده دست و پنجه نرم می‌کند، می‌گوید دوبار در داخل کشور عملیات شده اما این عملیات نتیجه نداده و ناگزیر شده برای درمان به پاکستان برود.
این کودک مبتلا به سرطان از نبود امکانات درمان در افغانستان انتقاد می‌کند و می‌گوید که برای درمان بیماری‌اش با مشکلات جدی اقتصادی روبه‌رو است.
شقایق می‌گوید: «سه سال است این مریضی را دارم، یکبار به هرات یکبار به کابل عملیات شدم، اما نتیجه بخش نبود، بار سوم مجبور شد پدرم قرض کند و به پاکستان رفتم به تداوی که این هزینه زیاد دارد، پول عملیات به یک‌طرف پول مصرف خانه و ترجمان از طرف دیگر. به کسانی که مثل من وضعیت اقتصادی ضعیف دارند بازی مرگ و‌زندگی است از حکومت می‌خواهم شفاخانه‌های بیشتر برای تداوی مریضان سرطانی، مخصوصا کودکان در کشور ایجاد کنند و روی این بخش سرمایه گذاری کنند.»
سازمان جهانی بهداشت در گزارشی از بالا بودن شمار مرگ‌های برخاسته از سرطان کودکان در کشورهای با درآمد پایین نسبت به کشورهای با درآمد بالا، به دلایلی چون عدم تشخیص، تأخیر در تشخیص، مشکلات دسترسی به درمان ابراز نگرانی کرده است.
سازمان جهانی بهداشت گفته است: «در کشورهای با درآمد بالا، بیش از ۸۰ فیصد از کودکان مبتلا به سرطان درمان می‌شوند، اما در کشورهای با درآمد پایین و متوسط این رقم کمتر از ۳۹ فیصد است.»
سازمان جهانی بهداشت افزوده که تنها ۲۰ درصد از کشورهای با درآمد پایین داروهای سرطان را در دسترس جمعیت‌های خود قرار می‌دهند، در حالی‌که این رقم در کشورهای با درآمد بالا ۹۶ درصد است.
در عین حال، در افغانستان، جایی که بر بنیاد آمار‌های ملل متحد ۱۴.۳ میلیون تن به خدمات صحی بشردوستانه نیاز دارند، با توجه به کمبود این خدمات و کلینیک‌های درمانی، بیماران مبتلا به سرطان با دسترسی محدود به درمان روبه‌رو هستند.
برخی از وابستگان بیماران سرطانی می‌گویند با وجود افزایش این بیماری در سطح کشور، توان پرداخت هزینه‌های درمان بیماری در بیرون از کشور را ندارند.
مرضیه، باشنده هرات گفته است: «خواهرم و پسر ۱۱ ساله‌ام به این بیماری مبتلا هستند. برای ما که در آمد کم و اقتصاد ضعیف داریم تداوی سخت است و رفتن به پاکستان و ایران هم خیلی پول زیادی می‌خواهد. توان نداریم پول بدهیم. کاش در داخل کشور امکانات می‌گویند است ولی کسانی که مریض دارند می‌فهمند نیست امکانات.»
با همه سازمان جهانی بهداشت نیز هفته گذشته اعلام کرد وضعیت شفاخانه ملی سرطان در افغانستان بحرانی است.
