یان اگلند، دبیر کل شورای پناهندگان ناروی میگوید که افغانستان برای پذیرش و مدیریت بازگشت میلیونها مهاجر که در معرض اخراج از کشورهای همسایه ایران و پاکستان قرار دارند، آماده نیست.
یان اگلند، دبیرکل شورای پناهندگان ناروی در جریان بازدید اخیر خود از افغانستان، این نگرانی را مطرح کرد.
آقای اگلند گفت: «این هفته با افغانهای آسیبپذیری که از ایران در مرز بازگشتهاند ملاقات کردم. آنها در جستجوی زندگی بهتر وطن را ترک کرده بودند، اما اکنون با همان چالشهایی مانند بیکاری، گرسنگی و نقض حقوق بشر که آنها را مجبور به ترک وطن کرده بود، روبهرو هستند.»
این هشدار در حالی است که ایران اعلام کرده تا پایان ماه حوت ۱۴۰۳ قصد اخراج دو میلیون مهاجر افغانستان را دارد، در حالی که پاکستان از ماه میزان ۱۴۰۲ تاکنون نزدیک به ۸۰۰ هزار مهاجر را اخراج کرده است.
اقای اگلند تأکید کرد: «خانوادههای فقیر و آواره افغانستان بهای سنگینی برای نبود راهحلهای پایدار برای کمک به افراد آواره میپردازند.»
محدودیتهای شدید بر زنان و دختران
یان اگلند همچنین از محدودیتهای شدید اعمالشده بر زنان و دختران افغانستان ابراز نگرانی کرد. او گفت: «ممنوعیت آموزش متوسطه و حرفهای نه تنها معیشت را از بین میبرد، بلکه سلامت و زندگی زنان را به خطر میاندازد.»
وی افزوده است که ۱.۵ میلیون دختر نوجوان از تحصیل محروم ماندهاند.
او از جامعه جهانی خواست تا با طالبان تعامل کند و برای احیای حقوق زنان و دختران تلاش کند. او تأکید کرد: «انزوا تنها به محدودیتها و رنج بیشتر منجر میشود.»
کاهش بودجههای بشردوستانه
افغانستان همچنان یکی از بدترین بحرانهای بشردوستانه جهان را تجربه میکند. به گفته سازمان ملل متحد، تا پایان سال ۲۰۲۴ تنها ۴۴.۹ درصد از بودجه مورد نیاز برای کمکهای بشردوستانه تأمین شده است.
آقای اگلند هشدار داد که میلیونها شهروند افغانستان، از جمله آسیبپذیرترین اقشار یعنی زنان و کودکان، در سرمای منفی ۱۰ درجه زمستان با شرایط دشواری روبهرو هستند.
بر اساس آمار، در سال ۲۰۲۵ حدود ۲۲.۹ میلیون شهروند افغانستان به کمکهای بشردوستانه نیاز خواهند داشت که شامل ۵۳ درصد کودکان و ۲۵ درصد زنان است.
ایران و بحران پناهندگان
ایران که میزبان ۴.۵ میلیون مهاجر افغانستان است، همچنان بزرگترین میزبان پناهندگان در جهان محسوب میشود. اما کمکهای بینالمللی برای این منطقه به شدت کاهش یافته و تنها ۲۸ درصد از برنامه پاسخگویی منطقهای برای پناهندگان در سال ۲۰۲۴ تأمین شده است.
آقای اگلند از جامعه جهانی خواست به دلایل ریشهای این بحران رسیدگی کند. او هشدار داد که بیتوجهی به این وضعیت باعث مهاجرتهای خطرناک بیشتری خواهد شد.
او گفت: «ادامه بیتوجهی به مقامات افغانستان تنها به محدودیتها و رنج بیشتر زنان، دختران و خانوادهها منجر خواهد شد.»