مسئولان یک کارخانه تولیدی داش‌های نان‌پز گازی در قندز می‌گویند، میزان تولید و فروش آنان به‌گونه قابل توجه کاهش یافته است.
به‌گفته مسئول این کارخانه، آنان در گذشته با چهارده کارگر روزانه تا چهل داش نان‌پز گازی تولید می‌کردند و همه آن به‌فروش نیز می‌رسید، اما در حال‌حاضر سقف ساخت روزانه آنان به ده داش در روز کاهش یافته و به‌دشواری به‌فروش می‌‌رسند.
کارگران این کارخانه نیز می‌گویند، کاهش در تولید و فروش، سبب شده تا تن‌خواه آنان نیز کاهش یابد.
به گفته مسئول این کارخانه، بهای بلند گاز و فقر اقتصادی در کشور دلیل کاهش تولید آنان شده است.
مسئول این کارخانه به آمو گفت: «تقریبا در روز سی تا چهل داش تولید داشتیم، همه فروخته می‌شد، هنوز کم‌بود هم می‌کردیم، تقریبا ۱۵ تن کارگر داشتیم، خانواده‌های این کارگران نیز از همین طریق هزینه زندگی را فراهم می‌کردند، حالا حدود پنج تن کارگر داریم، و روزانه هشت تا ده داش تولید داریم، و همین تولید ما هم فروخته نمی‌شود.»
داش‌های که در این کارخانه تولید می‌شود، برای پخت نان خشک از آنها استفاده می‌شود. در حال‌حاضر در این کارخانه تولیدی، چهار کارگر، به‌شمول یک استاد کار، سرگرم کارهاستند.
اما کاهش در تولید و فروش، سبب شده تا تن‌خواه کارگران نیز کاهش قابل توجه یابد.
سلیمان، کارگر این کارخانه به آمو گفت: «در گذشته تن‌خواه ما بهتر بود، حالا تن‌خواه ما هم کاهش یافته، هزینه زندگی را فراهم نمی‌کند. برای خودم نمی‌شود، چگونه هزینه خانواده را فراهم کنم.»
جعفر، کارگر دیگر این کارخانه، می‌گوید: «باز هم خوب است، شکر الحمدالله می‌گذرد، در خانواده دوازده تن هستیم، روزانه ده تا بیست نان خانه می‌برم، روزانه صد تا یک صد و پنجاه عاید می‌شود، در گذشته که بود، ۱۵ نفر بودیم حالا پنج نفر ماندیم.»
با این همه، در سه‌سال اخیر به‌دنبال بازگشت طالبان به‌قدرت و افزایش میزان بی‌کاری به‌گفته‌آگاهان قدرت خرید مردم کاهش یافته و این مورد سبب شده که کاروبارهای کوچک و برخی کارخانه‌های تولیدی در گوشه و کنار کشور، با چالش‌های جدی مالی روبهرو شوند.
