شهر هرات یک سال پس از سقوط جمهوریت چهره عوض کرده و پر از پرچم‌های رنگارنگ شده است.
طالبان در هرات نیز یکسالگی حضور خود در قدرت را جشن گرفتند، اما باشندگان این شهر می‌گویند که در این مدت افغانستان در بخش‌های مختلف عقب گرد داشته است.
وضع محدودیت بر فعالیت و کار خبرنگاران و رسانه‌ها، مسدود شدن مکتب‌های دخترانه بالاتر از صنف ششم، محدودیت در کار بانوان در نهادهای حکومتی و غیر حکومتی، توقف کار پروژه‌های انکشافی و نقض دیگر قوانین حقوق بشری مواردی هستند که در یکسال پسین در افغانستان به ویژه در هرات رخ داده‌اند.
باشندگان هرات می‌گویند که با بازگشت طالبان امید آنان برای توسعه و پیشرفت از بین رفته است و در یکسال گذشته جز عقب‌گرد هیچ پیشرفتی صورت نگرفته است.
شکیلا احمدی؛ باشنده هرات می‌گوید: «در یکسال گذشته در کنار اینکه ما پیشرفت نداشتیم، مکاتب بسته شد، دست خانم‌ها از کار کشیده شد، کسی نمی‌تواند حق خود را طلب کند، پروژه های انکشافی متوقف شد و ممکن دانشگاه‌ها هم بسته شود که این انگیزه را از همه ما گرفته است و نگران آینده هستیم.»
صوفی جمعه خان؛ باشنده دیگر هرات نیز می‌گوید: «در یکسال گذشته تنها خوبی همین است که امنیت است اما مشکلات و قیمتی تمام مواد است. امارت اسلامی (طالبان) باید تمام قوانین را بپذیرد، زنان را اجازه کار بدهد و مکتب‌ها را باز کند تا به رسمیت شناخته شوند و مشکلات برطرف شود.»
همچنین سید اشرف سادات؛ فعال جامعه مدنی می‌گوید: «از یکسال به این سو حکومت سرپرست هیچ پلان و برنامه‌ای برای توسعه اقتصادی نداشته است و در کنار آن تاکنون قانون اساسی نیز ترتیب نشده است که این خود مردم در نگرانی قرار داده است».
آقای سادات می‌افزاید که باید حکومت سرپرست خود را بر معیارها و قوانین جهانی برابر بسازد تا تمام مشکلات بر طرف شود.
در همین حال، محمد رفیق شهیر رئیس شورای متخصصان هرات مشکلات موجود در کشور را ناشی از عدم به رسمیت شناختن اداره طالبان می‌داند.
او می‌گوید که با وجود امنیت نسبی در یک سال پسین، مشکلات اقتصادی در کشور افزایش یافته و دختران نیز از مکتب به دور مانده‌اند.
نبود کار، افزایش مشکلات اقتصادی، افزایش محدودیت‌های وضع شده برای زنان و دختران در کشور تنها بخشی از مشکلاتی است که باشندگان کشور در یکسال گذشته با آنها دست به گریبان بوده‌اند.
