رسانه‌های کانادایی گزارش داده‌اند که انتظار می‌رود جاستین ترودو نخست‌وزیر این کشور اوایل امروز (دوشنبه، ۱۷ جدی) از سمتش استعفا بدهد.
بر بنیاد این گزارش‌ها محبوبیت ترودو در کانادا همچنان رو به کاهش است و این کشور که انتخابات ملی برای ۲۰ اکتوبر سال جاری را برنامه‌ریزی کرده است، همچنان از بحران مسکن، کاهش تولید ناخالص داخلی سرانه و تورم بالا و سایر مسائل رنج می‌برد.
آقای ترودو در حالی قرار است استعفا بدهد که او در ماه سپتمبر سال گذشته میلادی با رای عدم اعتماد در پارلمان کانادا مواجه شد؛ اما با وجود تلاش‌های حزب محافظه‌کار برای برکناری‌اش از قدرت، او همچنان در این سمت باقی ماند.
کریستیا فریلند وزیر خزانه‌داری کانادا در در ۱۶ ماه دسمبر اعلام کرد که از کابینه ترودو کناره‌گیری کرده و ضربه مهمی به نخست‌وزیر وارد می‌کند. او در نامه استعفای خود مدعی شد که تنها «راه صادقانه و قابل دوام» خروج از کابینه است.
فریلند که پیش از این به عنوان یک وفادار به ترودو شناخته می‌شد، آن زمان نوشت: «طی چند هفته گذشته، من و شما در مورد بهترین مسیر رو به جلو برای کانادا با هم اختلاف داشتیم. کشور ما با چالش بزرگی مواجه است. این بدان معنا است که امروز پودر مالی خود را خشک نگه‌داریم. بنابراین ما ذخایری را که ممکن است برای جنگ تعرفه‌ای آینده نیاز داشته باشیم، در اختیار داریم.»
پس از استفعای وزیر خزانه‌داری کابینه ترودو، جگمیت سینگ یکی از متحدان کلیدی نخست‌وزیر این کشور و رهبر حزب دموکراتیک نوین گفت که قصد دارد در ۲۷ جنوری یک طرح عدم اعتماد رسمی ارائه کند.
آقای سینگ گفت: «مهم نیست که چه کسی حزب لیبرال را رهبری می‌کند؛ اما زمان این دولت به پایان رسیده است. ما در جلسه بعدی مجلس عوام یک طرح عدم اعتماد صریح ارائه خواهیم کرد.»
بر بنیاد این گزارش‌ها ترودوی کانادا با شورش از درون مواجه است؛ چون رهبر محافظه کار محبوب به دنبال سرمایه‌گذاری است.
انتخاب‌های شخصی ترودو نیز واکنش مخالفان او را برانگیخته است. در پایان ماه نومبر سال گذشته میلادی، جاستین ترودو پس از این‌که در حال رقصیدن در کنسرت تیلور سوئیفت در تورنتو بود و در حالی که شورش ویرانگری در شهر زادگاهش مونترال روی داد، با انتقادهای بین‌المللی مواجه شد.
دون استوارت یکی از نمایندگان پارلمان این کشور که نماینده بخشی از تورنتو است، در پستی در اکس خطاب به نخست‌وزیر نوشت: «معترضان بی قانون در اعتراض خشونت آمیز بر فراز مونترال می‌دوند. نخست‌وزیر می‌رقصد. این کانادایی است که توسط دولت لیبرال ساخته شده است.»
