صندوق پشتیبانی از کودکان ملل متحد(یونیسف)گفته است با آغاز فصل سرما، نیاز به کمک‌های بشردوستانه به‌طور چشمگیری افزایش یافته‌است.
بربنیاد یک گزارش این سازمان، در زمستان جاری، حدود ۱۴.۸ میلیون تن، معادل ۳۲ درصد از جمعیت کشور، در ناامنی غذایی شدید به سر خواهند برد.
یونیسف می‌گوید، اقتصاد شکننده افغانستان، دسترسی محدود به خدمات بنیادی، رویدادهای طبیعی، تغییرات اقلیمی و سیاست‌های منطقه‌ای، شرایط زندگی مردم را دشوارتر کرده است.
محبوبه می‌گوید که پس از محدودیت‌های طالبان و خانه‌نشینی هر فصل سال برایش غمی به همراه دارد. به گفته محبوبه، تابستان را با دشواری با کودکانش گذراند اما اکنون نگران فصل سرما با دستان و سفره خالی است. او کارمند یکی از موسسات خصوصی در بادغیس بود و ماهانه ۲۱هزار افغانی تنخواه داشت.
او می‌افزاید که تنها نان‌آور خانواده پنج نفره‌اش است و از دو سال به این سو از سوی طالبان از کار منع شده و زمستان سختی را با کودکانش سپری می‌کند.
محبوبه به آمو گفت: «من درس خوانده بودم؛ پنج، شش سال در بادغیس کار می‌کردم، ولی بعد از این‌که دو سال می‌شود طالبان کار را منع کرده اند. نه به ادارات دولتی رفته می‌توانم نه به موسسات رفته می‌توانم، یک وعده غذایی را به سختی برای اطفال خود پیدا می‌کنم، غذای صحیح و سالم ما نداریم که بخوریم زمستان آمده ما نمی‌فهمیم در زمستان چه بخوریم؟ چه بپوشیم؟ و چه کنیم اصلا راهی وجود ندارد.»
در همین حال صندوق پشتیبانی از کودکان ملل متحد گفته است افغانستان دومین بحران بشردوستانه در جهان را تجربه کرده و چشم انداز کمک‌های بشردوستانه همچنان ناکافی و نامطمئن است.
یونسیف افزوده که اقتصاد شکننده، دسترسی ناکافی به خدمات اساسی، خطرات طبیعی و شوک‌های آب هوایی و سیاست‌های منطقه‌ای بر اقتصاد تاثیر گذاشته و با این حال پیش‌بینی می‌شود که در فصل سرما، حدود پانزده میلیون تن در افغانستان با ناامنی شدید غذایی روبه‌رو خواهند بود.
صندوق پشتیانی از کودکان ملل متحد می‌گوید: «۱۴.۸ میلیون تن (۳۲ درصد) جمعیت در ماه‌های زمستان در ناامنی غذایی شدید به‌سر خواهند برد. از ماه نومبر نیاز به کمک‌های بشردوستانه افزایش یافته و تا ماه مارچ ۲۰۲۵ میلادی خطر ناامنی غذایی افزایش خواهد یافت.»
یک باشنده هرات به آمو گفت: «هشت نفر هستیم کار و غریبی نیست تا شام این‌جا نشسته هستیم؛ مشکلات زیاد شده، قیمت برنج، روغن و هرچیز بالا رفته، توانایی نداریم بخریم. تا شام همین‌جا بیکار نشسته هستیم.»
برخی از شهروندان کشور می‌گویند در وضعیت اقتصادی بد به‌سر می‌برند و مساعد نبودن زمینه کار و دسترسی به کمک‌ها، آنان را با چالش‌های جدی روبه‌رو کرده است.
عبدالله، باشنده کابل گفت: «سه طفل چهارماهه، دونیم ساله و چهارساله ام در خانه مانده، به‌خدا پول خرچ زمستان نداریم، از خاطر بی ذغالی امروز صندلی خود را برداشتم و چهل روزه طفل را در کمپل پیچانده ماندم این کراچی من است از صبح تاحال ده افغانی کار کردم.»
این درحالی است که روز گذشته برنامه جهانی غذا اعلام کرد که به دلیل کمبود بودجه از میان بیش از ۲۳ میلیون نیازمند به کمک‌های بشردوستانه در افغانستان تنها به شش میلیون کمک خواهد کرد و میلیون‌ها تن دیگر از دسترسی به غذای حیاتی محروم خواهند ماند.
