یکی از خبرنگاران زن در جوزجان که به‌دنبال بسته شدن رسانه‌ای که در آن کار می‌کرد، بی‌کار شده بود، یک فارم پرورش ماهی ایجاد کرده است.
این خبرنگار که مژگان احمدزی نام دارد، می‌گوید، برای تامین منابع مالی و هزینه خانواده، اقدام به‌ایجاد فارم پرورش ماهی کرده است.
او از نهادهای جهانی و اداره‌های محلی مسئول انتظار دارد تا از طرح و سرمایه‌گذاری او حمایت همه‌جانبه کنند. او در یکی از روستاهای دور دست جوزجان در شمال کشور زندگی می‌کند. بانو احمدزی کم‌وبیش سه‌سال پیش به‌دلیل بسته شدن رسانه‌ای که در آن کار می‌کرد، بی‌کار شد.
او می‌گوید که در مدت سه‌سال گذشته که این فارم را ایجاد کرده، توانسته پنج‌هزار ماهی را پرورش دهد. در حال حاضر این فارم دو هزار و پنج‌صد ماهی دارد.
او به آمو گفت: «مدت سه‌سال می‌شود، به‌پرورش ماهی به‌اساس مشکل‌های اقتصادی روی آوردم. من سابق خبرنگار بودم، حالا مصروف پرورش ماهی هستم. من دو لیسانس دارم.»
مژگان سند کارشناسی از دانشکده علوم اجتماعی دارد.
مژگان احمدزی گفت: «حوض استاندرد نیست، مواد خوراکی نمی‌توانیم برای ماهی‌ها تهیه کنیم، حالا هم کدام نهاد خارجی یا دولت (طالبان) ما را کمک نمی‌‌کند که بتوانیم دانه تامین کنیم برای ماهی‌ها، ما از صفر شروع کردیم تا امروز به‌کمک خدا، مشکل همین است که ماهی‌ها از رشد مانده‌اند.»
هرچند برگشت طالبان به‌قدرت در سه‌سال اخیر، محدودیت‌‌‌ها و ممنوعیت‌های آنان بر زنان و دختران، چالش‌های جدی را در مسیر کاروبار، آموزش، تحصیل و حتا گشت‌وگذار آزادانه آنان ایجاد کرده، اما با آن‌هم زنان و دختران با طرح‌های متفاوتی به دنبال تقویت حضور خود در جامعه هستند، و تلاش دارند تا از هر فرصتی از اقتصاد تا آموزش برای توان‌مند سازی زنان و دختران در افغانستان استفاده کنند و از جهان هم انتظار دارند تا در این راستا با آنان همکاری جدی و فوری داشته باشد.
