زنان

آرزوهای برباد رفته‌ای دختران دانشجو در افغانستان زیر اداره طالبان

زیبا (نام مستعار)، دانشجوی محروم از تحصیل و قربانی ازدواج اجباری

محرومیت دختران از رفتن به مکتب و دانشگاه‌، سبب ازدواج‌های اجباری برخی از دانش‌آموزان و دانشجویان شده است.

یکی از دانشجویان که قربانی ازدواج اجباری شده می‌گوید که به دلیل ماندن در خانه، از سوی خانواده‌اش ناگزیر به ازدواج اجباری شد و یک سال تمام خشونت فیزیکی و روحی خانواده شوهرش را تحمل کرد.

این دانشجو تاکید می‌ورزد که در تلاش جدا شدن از شوهرش است، اما طالبان به درخواست‌اش توجه نمی‌کنند.

یک سال پیش از امروز، در بدل پنج‌صد هزار افغانی به نکاح پسری در آمد که پدرش یکی از بزرگان قوم در ولایت بادغیس بود. زیبا نام مستعار این دانشجو است و ۲۱ سال دارد.

زیبا دانشجو می‌گوید که با مبارزه‌ فراوان توانسته بود به دانشگاه راه پیدا کند؛ اما زمانی‌که طالبان به قدرت رسیدند، فرصت رسیدن به آرزوهایش را از او گرفتند.

زیبا با بسته شدن دانشگاه‌ها، از سوی خانواده‌اش ناگزیر به ازدواج اجباری شد. این دانشجو پس از یک سال خشونت و لت‌وکوب، ناگزیر به ترک ولایت‌اش شده و اکنون با پدر و مادرش زندگی می‌کند.

زیبا می‌گوید: «محصل بودم بعد از بسته شدن پوهنتون‌(دانشگاه)ها با یک پسر که پدرش در جای ما کلان قومی بود، نامزد شدم. بیشتر از ۱۱ ماه لت‌وکوب شدم و با خشونت مواحه شدم چون طرز فکر و آرزوهای من با شوهرم متفاوت بود. به محکمه هم که مراجعه می‌کنم به دلیل شناخت و همچنان نبود محرم حق به مقابلم داده می‌شود و من را مجبور کردند که با شوهرم بسازم. زن مسلمان باید محرم داشته باشد و دوباره من را به خانه شوهرم برگرداندند.

او می‌افزاید: «به ناچار فعلا به ولایتی دیگر آمدم پیش یکی از آشناها با سختی زندگی می‌کنم بدون خانواده هیچ سرنوشت من معلوم نیست، اگر جایی می‌بود که به عنوان زن حق ما به ما داده می‌شد حالا وضعیت من و شاید خیلی‌ها مثل من این‌طور نبود.»

روز پنجشنبه هفته روان سالروز بسته شدن دانشگاه‌ها به روی دختران است. نزدیک به سه سال می‌شود که طالبان روند آموزش و کار دختران را متوقف کرده‌اند و تمام دختران دانشجو در بی‌سرنوشتی بسر می‌برند.

یک دانشجو می‌گوید: «اجازه بدهند دختران درس بخوانند اجازه بدهند دختران تحصیل کنند، دختران مثل مردان حق تحصیل دارند، حق کار دارند، حق داشتن آرزو دارند.»

سازمان آموزشی، علمی و فرهنگی ملل متحد آمار داده است که پس از به قدرت رسیدن طالبان، یک میلیون و چهارصد هزار دختر از آموزش و تحصیل محروم شده اند.

شماری از دختران دانشجو می‌گویند که در نتیجه بسته شدن دانشگاه‌ها از سوی طالبان، با افسردگی روبه‌رو شده اند و آرزوهای‌شان برباد رفته است.