بیست و یک قوس مصادف به روز درگذشت رهنورد زریاب، یکی از پرآوازه ترین داستان‌نویسان افغانستان است.
رهنورد زریاب در سوم سنبله ۱۳۲۳ در ریکاخانه کابل چشم به جهان گشود.
رهنورد زریاب آموزش‌های اولیه را در لیسه حبیبه به پایان رساند و بعد وارد دانشکده روزنامه‌نگاری کابل شد.
رهنورد زریاب در سال‌های ۱۳۵۱ تا ۱۳۶۱ به عنوان گرداننده و مدیر مسئول چندین مجله و نشریه کار کرد.
او در سال ۱۳۵۳ با سپوژمی زریاب، که از سیماهای برجسته داستان‌نویسی زنان افغانستان بود، ازدواج کرد.
آقای زریاب در سال ۱۳۵۸ مدتی را در زندان پلچرخی گذراند.
رهنورد زریاب در سال ۱۳۶۳ برای پنج سال به عنوان رئیس اتحادیه نویسندگان افغانستان کار کرد.
این نویسنده و روزنامه‌نگار پیش‌کسوت افغانستان در دهه هفتاد خورشیدی به فرانسه رفت و پس از سقوط طالبان در سال ۱۳۸۱ دوباره به افغانستان برگشت و مشغول به کارهای فرهنگی و نوشتن داستان‌هایش شد.
نخستین داستان کوتاه رهنورد زریاب در ۱۹ سالگی او در سال ۱۳۴۲ در کابل منتشر شد.
از رهنورد زریاب مجموعه‌های داستانی، مقالات و رمان های متعددی منتشر شده است.
رمان‌های گلنار و آیینه، چار گرد قلا گشتم، شورشی که آدمی‌زادگان و جانورکان برپا کردند، کاکه شش‌پر و دختر شاه پریان، درویش پنجم و سکه‌یی که سلیمان یافت، از معروف‌ترین آثار رهنورد زریاب اند.
رهنورد زریاب در ۲۱ قوس سال ۱۳۹۹ در حالی که به بیماری کرونا مبتلا شده بود، در بیمارستان چهارصد بستر کابل درگذشت.
