یون سوک یول، رئیس‌جمهور کوریای جنوبی، به دلیل اعلام وضعیت نظامی که تنها شش ساعت دوام داشت، اکنون با بحران سیاسی و خطر استیضاح مواجه است.
طرح استیضاح از سوی احزاب مخالف در مجمع ملی کوریای جنوبی مطرح شده و بسیاری از نمایندگان پارلمان می‌گویند این وضعیت آن‌ها را به یاد آخرین حکومت نظامی در دهه ۱۹۸۰ انداخته است.
سه‌شنبه شب، نظامیان کوریای جنوبی به پارلمان این کشور وارد شدند؛ اقدامی که در پی اعلام وضعیت نظامی از سوی رئیس‌جمهور یون سوک یول صورت گرفت.
این اعلام وضعیت، هرچند غیرمنتظره، به سرعت با مخالفت شدید نمایندگان مواجه شد و در نهایت شش ساعت بعد، رئیس‌جمهور مجبور به لغو این فرمان شد.
این اقدام یون سوک یول در حالی صورت گرفت که کشور با تهدیدهای مداوم از سوی کوریای شمالی روبه‌رو است. حالا این حرکت او، کوریای جنوبی را با بحرانی عمیق در صحنه سیاسی روبه‌رو کرده است.
طرح استیضاح
بامداد چهارشنبه، احزاب مخالف طرحی را برای استیضاح رئیس‌جمهور یون سوک یول ارائه کردند. آن‌ها او را به دامن زدن به رویارویی نظامی با کوریای شمالی متهم کرده‌اند.
لی جه-میونگ، رهبر حزب دموکرات کوریای جنوبی، در این باره گفت: «آن‌ها دوباره وضعیت نظامی را با رفع کاستی‌های خود پس از شکست اولیه امتحان خواهند کرد. وقتی آن زمان فرا برسد، ما، شهروندان، همراه با حزب دموکرات و قانون‌گذارانمان، قدم پیش خواهیم گذاشت و برای اطمینان از پیروزی مبارزه خواهیم کرد.»
مجمع ملی کوریای جنوبی می‌تواند در صورت رأی موافق دو‌سوم از نمایندگان، رئیس‌جمهور را استیضاح کند. از آنجا که حزب یون سوک یول تنها ۱۰۸ کرسی از مجموع ۳۰۰ کرسی مجلس را در اختیار دارد، استیضاح به رأی موافق برخی از نمایندگان حزب او نیاز دارد.
اگر استیضاح به تصویب برسد، رئیس‌جمهور به طور موقت از سمت خود تعلیق خواهد شد. تصمیم نهایی درباره عزل او باید در دادگاه قانون اساسی کوریای جنوبی گرفته شود.
اعلام وضعیت نظامی از سوی یون سوک یول، خاطرات حکومت نظامی دهه ۱۹۸۰ را زنده کرده است. در آن زمان، شهر گوانگجو شاهد قیام خونین علیه رژیم نظامی بود؛ رویدادی که همچنان در تاریخ کوریای جنوبی به عنوان یکی از تاریک‌ترین دوران‌ها ثبت شده است.
پیامدهای بین‌المللی
در پی این بحران سیاسی، ایالات متحده و کوریای جنوبی یک نشست مهم نظامی را که قرار بود روز چهارشنبه برای بررسی مسائل بازدارندگی هسته‌ای برگزار شود، به تعویق انداختند.
این تحولات نشان‌دهنده شکاف‌های عمیق سیاسی در کوریای جنوبی است؛ شکاف‌هایی که نه‌تنها دموکراسی این کشور را تحت فشار قرار داده، بلکه بر روابط منطقه‌ای و جهانی آن نیز تأثیر گذاشته است.
