ریچارد بنت، گزارش‌گر ویژه حقوق بشر سازمان ملل، از افزایش خشونت جنسیتی در افغانستان خبر داده و گفته است که سرکوب نظام‌مند و تبعیض جنسیتی طالبان، این خشونت‌ها را تشدید کرده است. او همچنین تأکید کرده که اجرای قوانین سخت‌گیرانه طالبان، از جمله قانون «امر به معروف و نهی از منکر»، به نهادینه شدن این سرکوب انجامیده است.
آقای بنت در پیامی به مناسبت آغاز کارزار مبارزه در برابر خشونت علیه زنان گفته است: «خشونت جنسیتی در افغانستان ریشه‌دار است و سرکوب نظام‌مند طالبان آن را به سطح بی‌سابقه‌ای رسانده است.»
او همچنین گفته است: «طالبان مجازات‌های بدنی مانند شلاق در حضور عام را برای مواردی چون زنا، همجنس‌گرایی و فرار از منزل افزایش داده‌اند. این اقدامات معادل شکنجه و سایر بدرفتاری‌هاست.»
آقای بنت افزوده که خشونت خانوادگی، بدنام‌سازی قربانیان و مشکلات روانی در میان زنان افغانستان به‌طور قابل‌توجهی افزایش یافته است.
به گفته او، گزارش‌های معتبری از خشونت جنسی در هنگام بازداشت نیز ثبت شده است.
او افزوده است: «ما موارد خشونت جنسیتی از جمله گزارش‌های معتبر از خشونت جنسی در جریان بازداشت را ثبت کردیم. طالبان اعمال مجازات‌های بدنی که معادل شکنجه و سایر بدرفتاری‌هاست، مانند شلاق در حضور عام، بر مواردی مانند زنا، همجنس‌گرایی و فرار از منزل را افزایش داده‌اند. ما همچنان شاهد افزایش خشونت خانوادگی، بدنام‌سازی قربانیان و بازماندگان، و مشکلات روانی هستیم.»
ریچارد بنت همچنین وضعیت زنان در افغانستان را آپارتاید جنسیتی خوانده و گفته است که تبعیض و سرکوب نظام‌مند طالبان، خشونت‌های جسمی و روانی علیه زنان را تشدید کرده است. او هشدار داده که این اقدامات طالبان نه‌تنها حقوق اساسی زنان را نقض می‌کند، بلکه زندگی روزمره آنان را نیز به‌شدت محدود کرده است.
موضع سفارت ایالات متحده
هم‌زمان، سفارت امریکا برای افغانستان در بیانیه‌ای گفته که زنان افغانستان با خشونت، تبعیض و بی‌عدالتی مواجه هستند. این بیانیه افزوده است: «هر زن سزاوار زندگی بدون ترس است. ما در کنار زنان افغانستان ایستاده‌ایم و برای آینده‌ای تلاش می‌کنیم که در آن زنان افغان توانمند، محافظت و مورد احترام باشند.»
خواسته‌های زنان افغانستان از جامعه جهانی
برخی زنان و دختران و گروه‌های اعتراضی زنان چند خواسته کلیدی را از جامعه جهانی مطرح کرده‌اند:
به‌رسمیت شناختن آپارتاید جنسیتی در افغانستان.
محاکمه طالبان در دادگاه‌های بین‌المللی.
قطع کمک‌های مالی و سیاسی به طالبان.
جلوگیری از تعامل با طالبان.
آزیتا نظیمی، فعال حقوق زنان، می‌گوید: «خشونت‌های جسمی و روانی هر روز افزایش یافته و فضای زندگی برای زنان افغان روزبه‌روز تنگ‌تر می‌شود. ازدواج‌های اجباری و زیر سن، و فروش دختران به دلیل فقر اقتصادی از دلایل اصلی این خشونت‌هاست.»
طالبان که از سوی جامعه جهانی ناقض حقوق بشر، به‌ویژه حقوق زنان، شناخته می‌شوند، در بیانیه‌های خود از حمایت از حقوق شرعی زنان سخن می‌گویند. با این حال، طی بیش از سه سال حاکمیت این گروه، محدودیت‌های اعمال‌شده بر زنان نه‌تنها لغو نشده بلکه روزبه‌روز شدیدتر شده است.
