شماری از شهروندان افغانستان می‌گویند که به دلیل نبود فرصت‌های شغلی در کشور، مجبور به مهاجرت به ایران برای کارگری هستند. اما آنان از درآمد پایین، رفتار نامناسب نیروهای انتظامی ایران، و سختی‌های زندگی در این کشور شکایت دارند و این سفرهای دشوار را تنها از سر اجبار انجام می‌دهند.
عبدالله، یک شهروند ۴۰ ساله از هرات، می‌گوید که برای تأمین معیشت خانواده‌اش در مزرعه کوچک پدرش کار می‌کند، اما این درآمد کافی نیست. او تاکنون بیش از ۱۰ بار برای کارگری به ایران رفته، اما این تلاش‌ها تغییر مثبتی در زندگی‌اش ایجاد نکرده است.
عبدالله می‌گوید: «من خودم تا حالا بیش از ده بار به ایران رفته‌ام. مشکلات زیاد است، با افغان‌ها بد رفتار می‌کنند، مزد کار کم است. مثلاً تابستان رفتم، کار کردم، حالا آمدم و همه را خرج کردم. دوباره مجبورم برگردم.»
عبدالمالک، دیگر شهروند هرات، تأکید می‌کند که افغان‌ها تنها به دلیل نبود کار در کشورشان مهاجرت می‌کنند.
او می‌گوید: «اگر در افغانستان کار باشد، هیچ‌کس دوست ندارد مهاجر شود. اینکه رخت و لباسش را خودش بشوید، شام که خانه برمی‌گردد غذایی برای خوردن نداشته باشد. هیچ‌کس از دل خوش به ایران نمی‌رود. اینجا کار کنند، یک زمستان هم نگذشته، همه درآمدشان تمام می‌شود.»
سردار احمد، یکی دیگر از باشندگان هرات، می‌گوید: «ما می‌خواهیم در افغانستان کار و بار فراهم شود، شرکت ساخته شود. مردم ما مجبور نباشند به ایران بروند و وطن خودشان را آباد کنند.»
ورود روزانه مهاجران به ایران
در حالی که شهروندان افغان برای کار به ایران سفر می‌کنند، مقام‌های ایرانی اعلام کرده‌اند که روزانه حدود ۴ هزار شهروند افغانستان با ویزه قانونی وارد خاک این کشور می‌شوند.
کارگران افغانستان معتقدند که تنها راه پایان دادن به این سفرهای دشوار و پرهزینه، ایجاد فرصت‌های شغلی پایدار در داخل افغانستان است.
