در ادامه محدودیت‌های طالبان بر سرود و صدا، ممکن تنها پرندگان باشند که در افغانستان زیر اداره طالبان اجازه سرود خوانی دارند. بازار آریا یکی از بازارهای خرید و فروش پرندگان در شهر مزارشریف است.
در ادامه محدودیت‌های طالبان بر سرود و صدا، ممکن تنها پرندگان باشند که در افغانستان زیر اداره طالبان اجازه سرود خوانی دارند. بازار آریا یکی از بازارهای خرید و فروش پرندگان در شهر مزارشریف است.
برخی از دکانداران این بازار می‌گویند که به‌دلیل وضعیت بد اقتصادی مردم، کاروبار آنان نیز کمرنگ شده است.
هنوز سرود آزادی سر می‌دهند؛ اما از دل قفس‌های طلایی، شاید به امیدی که روزی قفس بشکنند و به افق آزادی پرواز کنند. سرود این پرندگان، شاید ناله برای آزادی باشد؛ اما ممکن تنها سرودی باشد که این روزها در دل جاده‌های خامو‌ش سرزمینی که سرودن در آن جرم تلقی می‌شود، سکوت را می‌شکند.
دکانداران این بازار، هنوز در انتظار مشتریان قدیمی شان از چهار گوشه افغانستان، اما فقر اقتصادی توانی آمدن را از آنان گرفته است.
معروف، دکاندار، می‌گوید: «سابق خوب بود، کاروبار بود؛ اما حالا کاروبار ما رونق ندارد، چرا که وضعیت مردم آن‌قدر خوب نیست. سابق بود، خرید و‌فروش‌های ما خوب بود. از هر ولایت می‌آمدند، از کابل، پلخمری، میمنه، شبرغان آقچه از هر ولایت، حالی مثل سابق نیست؛ حالی هم هزار بار شکر است، خرید و فروش داریم، اما بسیار کم.»
در این بازار پرندگان، که به‌بازار آریا در شهر مزارشریف در شمال کشور شهرت دارد، پرندگان مختلفی خرید و فروش می‌شوند؛ از قناری‌های خوش‌خوان تا کبوتران که پیام صلح و هم‌دلی استند و کبک که در افغانستان، «رفتار خرامان‌اش» یکی از زیبایی‌های شعر شاعران عاشق است.
شباب، دکاندار، به آمو گفت: «اکثریت شوقی‌ها که می‌برد، کبک است، سهره است، برخی پرندگان دیگر هم است.»
نگه‌داری، خرید و فروش پرندگان از کوچه کاه‌فروشی کابل قدیم، تا بازار آریا شهر مزارشریف در شمال کشور، ریشه در دنیای متفاوت بخشی از مردم افغانستان دارد که برای شنیدن یک ثانیه سرود پرندگان آماده استند، هزاران افغانی را هزینه کنند و دوست دارند دیگران او را «شوقی پرنده» خطاب کنند.
