شماری از کوچی‌ها در غرب کشور می‌گویند که ناگزیراند مالیات پرداخت کنند و علف‌چرها را خریداری کنند اما زمانی که با مشکلات مواجه می‌شوند طالبان به یاری آنان نمی‌رسند.
این کوچی‌ها می‌گویند که در نتیجه باران‌های فصل بهار امسال خانه‌های‌شان را از دست داده‌اند و هم‌زمان با فرارسیدن فصل سرما در جست‌وجوی محلی برای بود و باش شان‌اند.
از سویی هم شماری از این کوچی‌ها می‌گویند اگر با آنان کمک نشود ممکن است در زمستان امسال شمار زیادی از مواشی‌شان تلف شود.
اکنون فصل سرما رسیده است و نمی‌دانند این فصل را بی‌سرپناه چگونه سپری کنند.
رحیم‌الله می‌گوید که در سال‌های اخیر کار و بارشان از رونق افتاده و توانایی فراهم کردن هزینه خانواده‌های‌شان را ندارند. او می‌افزاید که در زمستان پیش رو ممکن به دلیل ناداری و تنگ‌دستی شمار زیادی از مواشی‌شان تلف شود.
رحیم‌الله به آمو گفت: «جاهای است که خانه‌های مردم خراب شده، جاهای است که جاده‌های مردم خراب شده است، جاهای هم است که زمین‌های مردم خراب شده است. از محل ما گوسفندهای شان را سیلاب برده و شکایت ما هم تا حالا به جای نرسیده است.»
غلام حضرت که در ولایت باغیس زندگی می‌کند به آمو گفت: «برای ما جو و کاه برسانند و راه‌های ما را جور کنند، چون زمستان نزدیک است ما به مخارج مواشی‌مان نیاز دارم.»
از سویی هم شماری از این کوچی‌ها می‌گویند که با مشکلات کم بود آب آشامیدنی صحی مواجه‌اند و این روند باعث شده شماری از آنان به بیماری‌ها مبتلا شوند.
ارباب غلام رحیم می‌گوید: «ما در قسمت آب خیلی مشکل داریم، خودتان هم دیدید که ما با اسب از فاصله‌های دور آب می‌آوریم و آن آب هم خیلی آلوده است و خیلی از مردم را مریض کرده است.»
کوچی‌های در غرب کشور می‌گویند که سال‌های پیش به عنوان قشر سرمایه‌دار جامعه شناخته می‌شدند؛ اما پس از فراگیر شدن خشک‌سالی در کشور این مردم بخش زیادی از سرمایه‌های‌شان را از دست داده و حالا با مشکلات فراوان اقتصادی دست و پنجه نرم می‌کنند.
