شماری از فعالان مدنی از سوی قصد بر جان مصطفی انوری در شهر اتک پاکستان ابراز نگرانی کرده اند.
آنان می‌گویند که هیچ فعال مدنی در پاکستان امن نیست.
مصطفی انوری، یکی از فعالان مدنی افغانستان و نماینده مهاجران در شهر اتک پاکستان، حوالی ساعت ۱۱:۳۰ دقیقه صبح روز پنجشنبه در منطقه چهارسده پشاور توسط افراد ناشناس موترسیکل سوار مورد حمله مسلحانه قرار گرفت.
این رویداد زمانی رخ می‌دهد که مصطفی انوری با همکارش در موتر‌شان به‌سوی خانه می‌رفتند.
مصطفی انوری، رئیس مهاجرین شهر اتک گفت: «در اتک پاکستان همرای یوینسیار بخاطری مهاجرین کار می‌کنیم؛ دیروز همراه یک دوستم به طرف چهار سده رفته بودیم. دوستم پاکستانی است؛ وقتی از چهار سده پس به طرف اتک می‌آمدیم در راه مردان مسلح بالای ما حمله کردند. در این رویداد خودم و دوستم زخمی شدیم؛ دو نفر سوار موترسایکل به ما حمله کردند. ما در موتر بودیم بعد از حمله ما را به شفاخانه چهار سده بردند و بعد از آن به شفاخانه پشاور منتقل کردند که وضعیت هر دو ما خوب نبود و‌فعلا هم زیاد خوب نیستیم، اما نجات یافتیم.»
خانواده مصطفی انوری با تایید این حادثه به آمو می‌گویند که وضعیت این فعال مدنی اکنون خوب است؛ اما همکار دیگر‌ش شدیدا در وضعیت وخیم و زیر درمان در شفاخانه قرار دارد.
مرتضی انوری، برادر مصطفی انوری، می‌گوید: «ما از این قضیه بی خبر بودیم وقتی که خبر شدیم طرف شفاخانه رفتیم. وقتی در شفاخانه پشاور رفتیم؛ وضعیت برادرم نسبتا خوب بود؛ اما از دوست‌اش اصلا خوب نبود چون وضعیت پشاور خوب نبود ما این‌ها را به خانه آوردیم..»
اما فعالان مدنی دیگر در پاکستان از این قافله بدور نیستند.
رحیمه کامیار، یکی دیگر از فعالان مدنی، مدت یک سال و شش ماه در پاکستان همراه با خانواده‌اش زندگی می‌کنند. رحیمه از وضعیت ناامنی و مشکلات فعالان مدنی در پاکستان شکایت دارد.
رحیمه کامیار، فعال مدنی، گفت: «وضعیت واقعا نگران کننده است؛ چندین بار بالای فعالان مدنی حمله شده و در حدود سیزده روز قبل بالای خودم حمله شد و من واقعا بعد از آن حمله خیلی می‌ترسم و هنوز جای زخم من خوب نشده؛ یعنی واقعا وضعیت فعالان مدنی خیلی دشوار است و ما هیچ راهی نداریم؛ ما کجا برویم؛ اگر پس افغانستان برویم آن‌جا هم امنیت نداریم و اینجا هم در پاکستان امنیت نداریم و من واقعا خیلی می‌ترسم و بیرون رفته نمی‌توانم و در وجودم وحشت و ترس خانه کرده است.»
شمیلا مشعل بیگی فعال حقوق زن، می‌گوید: «سه سال می‌شود از حاکمیت حاکمان افغانستان تا حالا، به دلیل وضعیت بد امنیتی ناگزیر شدیم که به کشورهای همسایه پناه ببریم، اما بی‌خبر از این‌که کشورهای همسایه هم برای داشتن امنیت دیگر امن نیست.»
پولیس پاکستان و کمیساریای عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان به دنبال عاملان این رویداد هستند؛ اما تا اکنون عاملان آن مشخص نشده‌است.
در سه سال پسین رویدادهای حمله بر شهروندان افغانستان از خبرنگاران گرفته تا فعالان حقوق زن و فعالان جامعه‌ی مدنی در پاکستان همواره گزارش شده است.
