استفانی لوز رئیس برنامه اسکان بشری ملل متحد در افغانستان گفته است که بسیاری از شهروندان روستانشین کشور به شهرها رو آورده و نقل مکان می‌کنند.
او فرصت‌های شغلی، امرار معاش، آموزش بهتر و کسب درآمد را از دلایل عمده روآوردن شهروندان افغانستان به شهرها عنوان می‌کند.
خانم لوز می‌گوید که وضعیت زنان و دختران افغانستان «وخیم» است و این بخشی از چالش پیش‌روی کار آنان است.
او می‌افزاید: «طالبان قوانینی وضع کرده‌اند که زنان را از زندگی عمومی محروم می‌کنند.»
رئیس برنامه اسکان بشری ملل متحد در افغانستان همچنین گفته است: «از یک طرف اطمینان از این‌که زنان هنوز هم می‌توانند برخی از فضاهای عمومی داشته باشند، بسیار مهم است؛ اما در عین حال به طور خاص مهم است که به آنان دسترسی داشته باشیم تا اطمینان حاصل شود که مکان مناسب برای آنان تهیه می‌شود.»
استفانی لوز می‌گوید که هم اکنون سازمان ملل متحد در مورد چگونگی ایجاد فضاهایی که از نظر فرهنگی در محیط کنونی پذیرفته شده باشد و همچنین فضایی فراهم شود که زنان بتوانند بیرون از خانه خود ملاقات کنند و راه هایی برای خروج از خانه داشته باشند، در حال رایزنی است.
این در حالی است که طالبان پس از تسلط دوباره شان بر کشور، محدودیت‌های شدیدی را بر زنان و دختران در کشور اعمال کرده‌اند.
طالبان زنان و دختران را از تحصیل، کار و آزادی رفت‌وآمد و همچنین بلند کردن صدای خود در خارج از خانه منع کرده‌اند.
اخیراً اداره بازرس ویژه ایالات متحده برای بازسازی افغانستان (سیگار) گفته است که قانون جدید طالبان، حقوق اساسی شهروندان افغانستان را محدود کرده است.
