برخی دختران در گفت‌وگو با آمو می‌گویند که گواه ده‌ها ازدواج اجباری دختران در مناطق‌شان بوده‌اند. یکی از این دختران با نام مستعار مدینه می‌گوید، خواهر و دختر کاکایش قربانی ازدواج اجباری شده‌اند.
شماری از دختران، محدودیت‌ها بر زنان از سوی طالبان و فشارهای اجتماعی و خانوادگی را عامل اصلی افزایش ازدواج‌های اجباری می‌خوانند.
مدینه خواهر و دختر کاکایش در کم‌تر از یک سال گذشته، قربانی ازدواج اجباری و به گفته وی قربانی«بد دادن» شده‌اند.
او می‌گوید در بدخشان گواه ده‌ها ازدواج اجباری بوده است؛ ازدواج‌هایی که در آن دختران ناگزیر به تن دادن به خواست خانواده و جامعه سنتی شده‌اند.
این دختر جوان می‌افزاید که خواهرش که نزده سال داشت به نکاح مردی درآمد که یک زن دیگر نیز داشته‌است.
مدینه می‌گوید: «خواهر کلانم دختر کاکایم یک سال پیش می‌شود که به همین عروسی‌های جبری داده شدند از آن‌ها پرسیده نشد که شما قبول دارین ندارین همین قسم دل خودشان هر دویشان را به عروسی دادند.»
مدینه با ابراز نگرانی از افزایش ازدواج‌های اجباری می‌گوید او نیز در معرض ازدواج اجباری قرار دارد.
او می‌افزاید: «این‌ها وقتی که عروسی می‌دهند پرسان نمی‌کنند به ما وقت نمی‌دهند یا از ما بپرسند که خود ما ضایت داریم می‌خواهیم همین عروسی را یا نه ین حق را نمی‌دهند ما گپ زدن نمی‌توانیم میگن باید هرچی ما گفتیم همان را شما قبول کنید.»
ممنوعیت‌ها و محدودیت‌های طالبان بر زنان و دختران و نیز فشارهای اجتماعی و خانوادگی عامل‌های افزایش ازدواج‌های اجباری دختران خوانده می‌شوند.
بربنیاد یکی از گزارش‌های گزارش‌گر ویژه شورای حقوق بشر ملل متحد برای افغانستان، در سال روان، ممنوعیت آموزش دختران از سوی طالبان باعث افزایش ازدواج اجباری، ظلم بر دختران، تجاوز جنسی و آزار جنسی شده‌است.
طالبان هزاران اقدام به ازدواج اجباری در بیش از سه سال حاکمیت شان را تایید می‌کنند و می‌گویند، دست‌کم جلو پنج‌هزار ازدواج اجباری را گرفته‌اند.
پیش از این نیز بر بنیاد یافته‌های پژوهش میدانی آمو در دوسال اخیر بیست و چهار تن در هشت ولایت، پنجاو هشت مورد ازدواج اجباری را گواه بوده‌اند.
بر بنیاد این پژوهش، فقر اقتصادی، فشارهای خانوادگی، ممنوعیت طالبان از آموزش و تحصیل زنان و دختران به ترتیب سه دلیل بنیادی ازدواج‌های اجباری در دوسال پسین بوده‌اند.
