دونالد ترمپ نیز هم‌چون کامالا هریس در یک قدمی کاخ سفید قرار دارد. ترمپ از سال ۱۳۹۰ خورشیدی، بیش‌تر بر طبل خروج از افغانستان کوبید، و چند بار هم ماموریت ایالات متحده در افغانستان را به‌نوعی «هدر دادن پول» خواند.
اما رقابت با چین سبب شده که با وجود این همه نارضایتی‌های دونالد ترمپ از حضور نظامی ایالات متحده در افغانستان، هنوز هم به مسأله افغانستان فکر کند.
دونالد ترمپ هنگامی که به عنوان چهلوپنجمین رئیس‌جمهور ایالات متحده آغاز به کار کرد، با یک دست، دست دوستی به اشرف غنی، رئیس جمهور پیشین افغانستان داد و با دست دیگرش هم دست تعامل و گفت‌وگو با طالبان.
ترمپ در دورۀ ریاست جمهوری خود گفته بود: «خرسندیم که اشرف غنی رییس جمهور افغانستان را این‌جا با خود داریم، ما بسیار خوب و به شدت با هم کار می‌کنیم، ارتش ما هم‌چنان، همانطور که شما می‌دانید، در حال حاضر در آن‌جا کار خیلی فوق العاده انجام می‌دهند. بیش‌تر در نقش رهبری است تا جنگ. ما نیروهای بسیار شگفت‌انگیز افغانستان را رهبری می‌کنیم که بسیار سخت می‌جنگند و تازه در مورد آن بحث می‌کردیم و پیشرفت بزرگی در حال انجام است. افتخار داریم که شما را داریم.»
ترمپ متولد نیویارک است و ۷۸ سال سن دارد. او می‌گوید که می‌خواهد «ایالات‌متحده را دوباره بزرگ بسازد». او با این جمله وارد کارزارهای انتخاباتی، انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده ۲۰۲۴ این کشور شده است.
دونالد ترمپ کیست؟
– چهلوپنجمین رییس‌جمهور ایالات متحده بود؛
– دوره ریاست جمهوری نخست او میان سال‌های ۲۰۱۷ تا ۲۰۲۱ را دربر می‌گیرد؛
– نامزد جمهوری‌خواهان در انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده ۵ نومبر ۲۰۲۴ میلادی یا ۱۴۰۳ خورشیدی است؛
– متولد نیویارک است. در ۱۹ جون ۱۹۴۶ میلادی یا هم ۲۹ جوزا ۱۳۲۵ خورشیدی زاده شده و ۷۸ سال سن دارد؛
– در اکادمی نظامی نیویارک و هم‌چنان در بخش مالی و بازرگانی دانشگاه وارتون، ایالت پنسلوانیا تحصیل کرده است؛
– شعار انتخاباتی او «امریکا را دوباره بزرگ سازیم» است.
هرچند او در سال ۱۳۹۵ خورشیدی رئیس جمهور ایالات متحده شد اما پیش‌تر از آن از سال ۱۳۹۰ خورشیدی در شبکه اجتماعی اکس بر طبل خروج نظامیان امریکایی از افغانستان می‌کوبید. او در یکی از نوشته‌هایش ماموریت ایالات متحده در افغانستان را «هدر دادن پول» خوانده بود.
او گفته بود: «چه زمانی از هدر دادن پول خود برای بازسازی افغانستان دست برداریم؟ ما در نخست باید کشور خود را بازسازی کنیم.»
در ادامۀ این موضع‌گیری‌ها، او هم‌چنان گفته بود که ماموریت واشنگتن در افغانستان، «برخلاف منافع ملی ایالات متحده» است.
او در ۸ حوت ۱۳۹۰ خورشیدی گفته بود: «زمان خروج از افغانستان فرا رسیده است. ما در حال ساختن جاده‌ها و مکتب‌ها برای افرادی هستیم که از ما نفرت دارند. این در راستای منافع ملی ما نیست.»
در زیر چتر این فراز و فرود، هنگامی که در سال ۱۳۹۵ هجری خورشیدی ترمپ به کاخ سفید رفت، ظاهراً معادله تغییر کرد و سیاست مذاکره او با طالبان به جایی رسید که اداره ترمپ در سال ۱۳۹۸ خورشیدی توافق‌نامه‌ی دوحه را با طالبان امضا کرد. توافق‌نامه‌‌ای که به باور برخی مقام‌های دولت پیشین، سقوط جمهوری را در برابر طالبان «قطعی» ساخت.
اداره ترمپ این توافق را امضا و اداره بایدن هم آن را عملی کرد. اما ترمپ در یکی از مناظره‌های انتخاباتی‌اش، توافق دوحه را لغو شده اعلام کرد.
او در این رابطه گفته بود: «در توافق گفته شده بود که باید این کارها انجام شود، اما آن‌ها این کارها را نکردند. ما توافق را به دلیل این‌که آنان به تعهد‌های خود عمل نکردند، لغو کردیم.»
آقای ترمپ در پیکارهای انتخاباتی‌اش در سال روان، در مورد مسأله و وضعیت افغانستان از یک دایره ظاهراً بسته پا فراتر نگذاشت.
حرف‌های او در مسأله افغانستان به «انتقاد از چگونگی خروج از افغانستان، جا ماندن سازوبرگ‌های نظامی، نظامیان امریکایی در افغانستان و این‌که پایگاه هوایی بگرام حالا در اختیار طالبان است» خلاصه می‌شد. اما ظاهراً در مورد این‌که در صورت پیروزی در مورد مسأله افغانستان، از چه سیاستی کار خواهد گرفت، جزییاتی واضح نداده است.
او در رابطه با خروج امریکا از افغانستان گفته بود: «فقط فرار کردند. دلیلی برای ترک وجود ندارد اما ما می‌خواستیم بیرون برویم، اما من می‌خواستم بگرام را نگه دارم. و قرار شد بیرون شوم، نخست کافی بود و قرار بود همه وسایل را ببرم. اول‌تر از همه می‌خواستم امریکایی‌ها را بیرون کنم.»
سرانجام در صورت پیروزی ترمپ، مردی به کاخ سفید خواهد رفت که حضور ایالات متحده در افغانستان را «هدر دادن پول» می‌خواند اما از حرف‌هایش معلوم می‌شود، که به‌دلیل رقابت با چین و روسیه دل کندن از مسأله افغانستان هم برایش ساده نیست.
