جنبش شنبه‌های ارغوانی در پیوند به هزارو۱۲۳ روز از بسته ماندن مکتب‌ها به روی دختران گفته است که این ممنوعیت توسط طالبان، «عقب‌گرد شدید» در پیش‌رفت کشور به سوی برابری جنسیتی و توان‌مندسازی ایجاده کرده است.
این جنبش که از سوی مریم معروف آروین فعال حقوق زن رهبری می‌شود، در بیانیه‌ای می‌گوید که با وجود فشارهای نهادهای حقوق بشری؛ اما برخورد جامعه بین‌المللی با این ممنوعیت وضع شده از سوی طالبان، «به طرز نگران‌کننده‌ای» نرم بوده است.
در این بیانیه آمده است: «فقدان اقدام قاطع نه تنها طالبان را جسور می‌کند؛ بلکه پیام نگران‌کننده‌ای در مورد اولویت بندی حقوق زنان در صحنه جهانی دارد.»
جنبش شنبه‌های ارغوانی پیامدهای محرومیت دختران و زنان از ادامه آموزش و تحصیل را فراتر از حقوق فردی می‌داند و می‌افزاید که این ممنوعیت اثرهای منفی جدی بر بخش‌های مختلف جامعه می‌گذارد.
این در حالی است که طالبان با برگشت حاکمیت دوباره شان بر کشور، دختران را از ادامه آموزش بالاتر از صنف ششم منع کردند و دروازه دانشگاه‌ها را به روی دختران بستند.
در عین حال طالبان در طی اضافه‌تر از سه سال حاکمیت شان، با صدور بیش از ۷۰ فرمان و دستور العمل، تقریباً تمام حقوق اساسی و انسانی زنان را سلب کرده‌اند و به آنان حتی اجازه قدم زدن در پارک‌ها هم نمی‌دهند.
در آخرین مورد، طالبان با توشیح قانون جدید شان تحت عنوان «قانون امر به معروف و نهی از منکر» چهره و صدای زنان در اماکن عمومی که مردان حضور داشته باشند را نیز منع کرده‌اند.
طالبان در این قانون گفته‌اند که چهره و صدای زنان جز «عورت» است و زنان نباید در فضای عمومی به گونه صحبت کنند که آن را مردان بشنوند.
