روزنامه آبزرور پاکستان در تحلیلی گفته است که طالبان از درس‌های تاریخ «غافل» هستند و به سادگی از آن‌ها نمی‌آموزند.
در این تحلیل آمده است که برای طالبان ارزش‌ها و تفسیر خودشان از دین بالاتر از هر چیز دیگری است و نگران نیستند که رفتارشان نفرت جامعه جهانی را نسبت به آنان برانگیخته و افغانستان را به «عمق عقب‌ماندگی» کشانده است.
این روزنامه می‌گوید: «آنان (طالبان) درک نمی‌کنند که نگرش سخت و بنیادگرایانه‌شان افغانستان را به سمت فقر و رنج سوق داده است. اهمیتی نمی‌دهند که نگرش آنان باعث گرسنگی و انزوای مردم افغانستان شده است.»
آبزرور می‌افزاید که پس از به قدرت رسیدن دوباره طالبان در افغانستان، رهبران آنان وعده داده بودند که این بار متفاوت خواهند بود و به دنبال شناسایی از سوی جامعه جهانی هستند؛ اما آنان تمام وعده‌های‌شان را زیر پا گذاشتند و قوانین «سخت و بنیادگرایانه» خود را بر زنان تحمیل کردند.
بر اساس این تحلیل، رهبران طالبان هرگز تاثیر رفتار خود بر جامعه مسلمانان جهان به‌ویژه آنانی که به عنوان اقلیت در کشورهای غیرمسلمان زندگی می‌کنند را در نظر نگرفته‌اند.
این روزنامه می‌گوید که عملکرد طالبان در افغانستان، بهانه‌ای در دست کشورهای غربی برای هدف قرار دادن مسلمانان و گسترش «اسلام‌هراسی» داده است.
این روزنامه همچنین می‌افزاید: «واقعیت امروز این است که افغانستان یک جامعه ویران و تقسیم شده است.»
در این تحلیل این آبزرور آمده است که هیچ ساختار حکومتی مناسبی در افغانستانِ زیر اداره طالبان وجود ندارد و این کشور مملو از پویایی‌های پیچیده قبیله‌ای است. علاوه بر این، تاریخچه افکار متضاد و تلاش این کشور برای همسو شدن با نیازهای جهان مدرن همراه با گرایش به تفسیر مجدد اسلام، افغانستان را به یک میدان جنگ برای منافع ژئوپولیتیکی تبدیل کرده است.
این در حالی است که طالبان با برگشت حاکمیت دوباره شان بر افغانستان، حداکثر حقوق شهروندان به‌ویژه زنان به‌شمول حق آموزش و تحصیل آنان را سلب کردند.
در آخرین مورد طالبان با توشیح قانون جدید تحت عنوان «قانون امر به معروف و نهی از منکر» که آگاهان آن را آخرین میخ بر تابوت حقوق بشر و آزادی‌های انسانی مردم افغانستان می‌دانند، صدا و چهره زنان در اماکن عمومی که مردان حضور داشته باشند را نیز ممنوع ساخته‌اند.
