شماری از ورزشکاران مبارزات آزاد کشور با انتقاد از عملی ساختن دستور رهبر طالبان مبنی بر منع فعالیت‌های این ورزش می‌گویند که با یک آینده ناروشن روبهرو هستند.
این ورزشکاران می‌گویند که این تصمیم طالبان بر روح و روان آنان اثرهای بد گذاشته و سال‌ها تلاش و زحمت آنان را به باد هوا داده است.
اما سخنگوی وزارت امر به معروف و نهی از منکر طالبان در تماسی به آمو بر عملی ساختن این تصمیم تاکید می‌ورزد.
رهبر طالبان ورزش‌های رزمی ترکیبی (ام‌ام‌ای) را ناسازگار با «قوانین اسلامی» خوانده و آن را ممنوع کرده است.
شماری از ورزشکاران رزمی‌کار در کشور می‌گویند که عملی ساختن این قانون، سال‌ها زحمت و تلاش آنان را با خاک یکسان کرده است.
سید جواد حسینی، استاد رزمی کار و سرمربی می‌گوید: «راه حل این را زودتر پیدا کنند، به تمام جوانانی که ناامید شدن و دور شدن از ورزش، دوباره آغاز کنند خوشحال می‌شویم، چون تاثیر بالای تمام کلپ‌ها و ورزشکاران گذاشته شده است. اگر ورزش‌های رزمی که به صورت مشت زده می‌شود منع است پس راه حل دارد باید دنبال راه حل باشند.»
برخی از ورزشکاران دیگر نیز می‌گویند، در صورت عدم فعالیت‌های ورزشی، ناگزیر به ترک کشور می‌شوند.
میلاد، یک تن از ورزشکاران می‌گوید: «اگر این رشته منع شود ما ناگزیر هستیم کشور را ترک کنیم .»
سخنگوی وزارت امر به معروف و نهی از منکر طالبان به آمو می‌گوید که این قانون را عملی خواهند ساخت.
سیف خیبر، سخنگوی وزارت امر به معروف و نهی از منکر گفت: «قانون امر به معروف در زندگی انسانی یک قانون مهم است همه انتقاد می‌کنند که امر به معروف فعالیت‌های که انجام می‌دهند قانون ندارد و جریده ندارد، در حالی که این قانون امر به معروف توسط علما و بزرگان مردم به اساس ضرورت‌های مردم تصمیم گرفته شده و قانون تصویب و توشیع می‌شود و این یک قانون مهم و ضروری است.»
برخی از شهروندان کشور می‌گویند که با عملی شدن قانون امر به معروف و نهی از منکر طالبان، زندگی آنان با محدودیت‌های فراوانی روبهرو شده است.
صدف یک تن از باشنده‌گان کابل می‌گوید: قبلاً این‌ها محدودیت‌های زیادی بر زنان ایجاد کردند. از محدودیت‌ها گرفته تا تمام قوانین زنان سکوت کردند. به تمام خواست‌ها و صحبت‌های این‌ها سکوت کردند و حالا این‌ها قانون‌های سخت‌گیرانه را بالای مردها وضع کردند.
پیش از این وزارت خارجه امریکا و ملل متحد گفته‌اند که طالبان در سه سال حاکمیت‌شان بیش از پنجاه دستور و فرمانی صادر کرده‌اند که بر بنیاد آن، آزادی‌های شهروندان افغانستان به‌ویژه زنان را سلب و یا هم محدود ساخته‌اند.
ایالات متحد و سازمان ملل متحد گفته‌اند تا هنگامی که طالبان به حقوق بشر به‌ویژه حقوق زنان حرمت نگذارند، به رسمیت شناخته نخواهند شد.
