مرکز عالی شورای تحقیقات استرالیا برای حذف خشونت در برابر زنان می‌گوید، طالبان «تبعیض نظام‌مند و آپارتاید جنسیتی» را در برابر زنان و اقلیت‌ها انجام می‌دهند.
از زنان افغانستان تا نهادهای جهانی حقوق بشری و حتا ملل متحد، آن‌چه از سوی طالبان بر زنان افغانستان اجرا می‌شود را «آپارتاید جنسیتی» می‌خوانند؛ مجموعه‌ای قوانین و دستورات محدودکننده روز افزون بر زنان و دختران.
مرکز عالی شورای تحقیقات استرالیا برای حذف خشونت در برابر زنان تاکید ورزیده است که با نظم «آپارتاید» و محدودیت‌ها در افغانستان، بیشتر مردم این کشور با جنایت‌ها روبه‌رو می‌شوند.
به گفته این نهاد وضعیت افغانستان باید برای کسانی‌که دنبال جلوگیری از خشونت‌های گسترده هستند، نگران‌کننده باشد.
ژاکی ترو، مدیر مرکز عالی شورای تحقیقات استرالیا برای حذف خشونت در برابر زنان گفته است: «در مورد آپارتاید می‌توان گفت که کشوری داریم که اکثریت مردم در آن با جنایات مواجه هستند. زیرا زمانی که آزادی‌های اساسی کاملا محدود شده باشد، شما حق کار ندارید، حق گشت‌وگذار ندارید، حق تحصیل یا حداقل تحصیلات متوسطه را ندارید، سپس چاره‌ای جز پذیرش ازدواج اجباری یا ازدواج زودهنگام، که در آن در واقع هیچ حقی برای سلامت جسمانی ندارید.»
به رسمیت‌شناسی و «جرم‌انگاری آپارتاید جنسیتی»:هم‌چون جنایت در برابر بشریت یکی از خواسته‌ها در نشست سه روزه زنان افغانستان در آلبانیا بوده‌است تا این «جرم‌انگاری» بستری برای به کیفر کشیدن طالبان در دادگاه‌های جهانی فراهم کند.
در کنار این، زنان در نشست آلبانیا گفته اند که جهان باید بی‌درنگ تعامل با طالبان و پشتیبانی از آن‌ها را متوقف کند.
برخی از زنان می‌گویند، برای پشتیبانی از زنان و دختران افغانستان، کشورها باید گام عملی و روبه جلو بردارند.
هدیه صاحب‌زاده، فعال حقوق زن می‌گوید: «ما می‌خواهیم هرچه زودتر وارد اقدامات عملی شده و طالبان را به خاطر اپارتاید جنسیتی به میز محاکمه بکشانیم. کشورها کوشش کنند دست از تعامل با طالبان بردارند و در پی از بین رفتن این گروه تروریستی باشند.»
طالبان قانون امر به معروف را به اجرا گذاشته اند؛ قانونی با یک شمار زیاد دستورات که حتی ممنوعیت‌های تازه وضع کرده به‌ویژه برای زنان که حتا صورت و صدا آن‌ها را عورت‌انگاری کرده است. برخی از زنان می‌گویند که محستبان طالبان حتی به بازجویی از زنان در جاده‌ها پرداخته‌اند.
شماری از دختران می‌گویند، جهان نباید وضعیت آنان را زیر حاکمیت طالبان نادیده بگیرد.
یک باشنده کابل که نخواست نامش در این گزارش ذکر شود گفته است: «سه سال است که جامعه جهانی در برابر خواسته های مردم افغانستان خاموش بوده و زنان و دختران دراین مدت از خواسته های شان محروم شده اند.»
کشورها و سازمان‌ها در برابر قانون تازه طالبان به شدت اعتراض کردند و خواستار لغو آن شدند؛ چرا که به باور آن‌ها، این قانون، حقوق بشر را به گونه گسترده نقض می‌کند. اما وزیر امر به معروف طالبان گفته که حتی یک روز هم اگر طالبان در قدرت باشند، این قانون را با تمام شرایط آن عملی می‌سازند.
